تحليل محتوايي و استنادي مقالات انتشار يافته در فصلنامه علمي و پژوهشي چشم‌پزشكي بينا طي سال‌هاي 1383 تا 1396

Content and Citations Analysis of Bina Journal of Ophthalmology from 2004 to 2017

هدف: تحليل محتوايي و استنادي مقالات انتشار يافته در فصلنامه علمي و پژوهشي چشم‌پزشكي بينا روش پژوهش: رويكرد پژوهش، كيفي و روش پژوهش، تحليل محتوايي كمي مي‌باشد. ابزار گردآوري دادهها، سياهه وارسي محقق ساخته بود. جامعه آماري، كليه مقالات فصلنامه علمي پژوهشي چشم‌پزشكي بينا طي سال‌هاي 1396-1383 بود (834 مقاله). نوع آمار، توصيفي و از نرم‌افزار Excel براي تجزيه و تحليل دادهها استفاده گرديد. يافته ها: بيش‌ترين تعداد مقاله منتشر شده مربوط به سال 1384(96 مقاله) و كم‌ترين در سال 1396 (34 مقاله) بود. درجه دانشگاهي نويسندگان در مرتبه استاديار (17/45 درصد)؛ دانشيار (16/76 درصد) و استاد (15/57 درصد) بود. از نظر وابستگي سازماني، دانشگاه‌هاي علوم پزشكي شهيد بهشتي (54/8 درصد)، تهران (10/47 درصد) و ايران (6/39 درصد) به ترتيب بالاترين آمار چاپ مقالات در اين نشريه را به خود اختصاص داده اند. نتيجه‌گيري: ميزان همكاري گروهي در مجله بينا مطلوب بود ولي به نظر ميرسد كه انتشار مقاله از سال 1390 به بعد رو به كاهش گذاشته است به طوري كه در هفت سال اول 478 مقاله (57/3 درصد) و هفت سال دوم 356 مقاله (42/6 درصد) منتشر شده است. دلايل كاهش تعداد مقالات اين نشريه را مي‌توان تخصيص امتياز بيش‌تر به مقالات نشريات خارجي براي ارتقا اعضا هيات علمي (گروه چشم‌پزشكي) دانشگاه‌ها و مراكز تحقيقاتي نسبت به مقالات داخلي عنوان نمود. علت ديگر اين است كه اساتيد پس از دريافت آخرين مرتبه علمي تمايل كم‌تري براي انتشار مقالات از خود نشان ميدهند. نظام آموزشي و پژوهشي بايد زمينه استفاده بيش‌تر از تجربيات اساتيد و انتشار مقالات ايشان در نشريات داخلي را فراهم آورد.

Purpose: Content and citation analysis of articles published in Bina Journal Ophthalmology. Methods: The qualitative approach is considered for this research and the method of this research is quantitative content analysis. The data collection tool was a researcher-made checklist. The statistical population included 834 published articles of Bina Ophthalmology Journal between 2004 and 2017. We used Excel software to analyze the data. Results: The largest publication of the article is in 2004 (96 articles) and the smallest is in 2017 (34 articles). In terms of scientific rank, Assistant Professors (17.45), Associate Professors (16.76), and Professors (15.57) were ranked first to third. In terms of organizational affiliation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences (54.8), Tehran University of Medical Sciences (10.47), and Iran University of Medical Sciences (6.39) ranked first to third. Conclusion: It seems that the publication of the article has decreased since 2011 so that in the first 7 years, 478 articles (57.3%) and in the second 7 years, 356 articles (42.6%) have been published. Probably the decrease in the number of articles is related to the authors' desire to publish their articles in other prestigious journals. Another reason is that professors show less desire to publish articles after receiving the last academic degree, and the educational and research system should be such that it allows more use of professors' experiences and the publication of their articles in domestic journals.