بهبود خود به خودي Lamellar Hole Macular، معرفي يك مورد باليني و بررسي عوامل موثر برآن

Spontaneous Resolution of Macular Lamellar Hole; A Case Report and Review of Literature

هدف: معرفي يك مورد باليني از بهبود خود به خودي Macular Lamellar Hole و بررسي ابعاد مختلف و عوامل موثر بر آن معرفي بيمار: خانم 70 ساله، مورد شناخته شده لوپوس به علت مصرف طولاني مدت هيدروكسي كلروكين خوراكي جهت بررسي‌هاي دوره‌اي به درمانگاه چشم ارجاع شده بود. ديد اصلاح شده هر دو چشم 10/7 بود. در معاينه اتاقك قدامي به غير از Senile Cataract نكته ديگري نداشت. در معاينات اتاقك خلفي، شواهد Epiretinal Membrane در چشم چپ بيمار مشاهده گرديد و اثري از سميت HCQ ديده نشد. در تصويربرداري به روش Optical Coherence Tomography ، وجود ERM تاييد و يك Macular Lamellar Hole در چشم چپ بيمار نشان داده شد. بيمار با توجه به وضعيت بينايي، تحت پيگيري گروه چشم قرار گرفت. درمعاينات يك سال بعد، Lamellar MH بيمار به شكل كامل بسته شد. حدت بينايي بيمار در تمام طول پيگيري‌ها تغييري نداشت. نتيجه‌گيري: در مقاله پيشرو يك مورد باليني از بهبود كامل Lamellar MH معرفي گرديد. اين مورد با Conventional ERM همراه بود و با علايم باليني كاهش ديد و متامورفوپسي همراهي نداشت. ويژگي‌هاي تصويربرداري با OCT بيان‌كننده وجود معيارهاي تشخيص Lamellar Hole بود كه شامل نقص (ديفكت) لايه‌هاي داخلي شبكيه همراه با لايه‌هاي خارجي Intact بوده كه با جداشدگي لايه‌هاي داخلي از لايه‌هاي خارجي شبكيه در لبه ضايعه مشخص شده بود. نگارندگان اين مقاله بر اين باورند كه سالم بودن ELM و لايه گيرنده‌هاي نوري، تعيين كننده بي‌علامت بودن و پيش‌آگهي مناسب اين بيمار بوده است. با توجه به نبود انديكاسيون اقدام عاجل جراحي، بيمار مورد پيگيري نزديك گروه شبكيه قرار گرفت و پس از يك سال لايه‌هاي داخلي شبكيه مجدد به هم متصل شده و LMH بيمار به شكل خود به خود بسته شد. اين مورد باليني در تاييد اطلاعات موجود در مقالات و كتب مرجع مبني بر خوش‌خيم بودن سير باليني LMH بود، اگرچه بهبود خود به خود اين سوراخ‌ها كم‌تر گزارش شده است.

Purpose: To report a case of spontaneous closure of macular lamellar hole, and to discuss its probable mechanisms. Case Report: A 70-year-old woman with a diagnosis of SLE and chronic usage of hydroxychloroquine, presented to our clinic for routine retinal examinations. Her best corrected visual acuity was 7.10 in both eyes, with a senile lens opacity and no sign of retinal HCQ toxicity. On examination and macular OCT of her left eye, a thick epiretinal membrane with the adjacent lamellar hole was detected. As there were no indications for surgical intervention, she was followed without any treatment. On 1-year follow-up examination, the ERM was seen but the hole was closed, and macular OCT of the left eye approved spontaneous closure of the hole. Conclusion: Herein we report a case of spontaneous resolution of the macular lamellar hole, an event not reported in the literature, in addition to presenting a brief review on pathophysiology and treatment of ERM and lamellar holes. Although the resolution of retinal edema or change in ERM can alter tractional features of a macular hole resembling spontaneous whole closure, in our case there was no retinal edema, and the epiretinal membrane showed no change on follow-up examinations.