بررسي اثر درمان با امپاگليفلوزين بر فاكتورهاي مرتبط با سلول‌هايT كمكي 22 در بيماران مبتلا به ديابت شيرين نوع 2

Evaluation of the Effect of Empagliflozin Therapy on T Helper 22 Cell-Related Factors in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

سابقه و هدف:ازدياد پاسخ سلول‌هاي T كمكي 22 (T helper 22, Th22)در پاتوژنز ديابت مليتوس نوع 2 (T2DM) دخيل است. در اين مطالعه، فاكتور رونويسي سلول‌هاي Th22(AHR) و اينترلوكين 22 (IL-22) در سلول‌هاي TCD4+ و نيز تأثير مصرف خوراكي امپاگليفلوزين بررسيشد. همچنين همبستگي بين فاكتورهاي يادشده و پارامترهاي باليني در بيماران تعيين شد. مواد و روش‌‌ها:در اين مطالعهمورد-شاهدي 50 بيمار تحت درمان با متفورمين و گليكلازيدبه دو گروه مساوي دريافت‌كنندهامپاگليفلوزين (EMPA+) و غير دريافت‌كنندهامپاگليفلوزين (‑EMPA، گروه شاهد) تقسيم شدند. سلول‌هاي TCD4+ خون محيطي در روز شروع و 6 ماه بعد از درمان از بيماران جداسازي و ميزان بيان ژني AHR و IL-22با استفاده ازPCRReal-timeو ميزان ترشح IL-22 بعد از تحريك با استفاده از تكنيك الايزاسنجيده شد. يافته‌ها:ميزانگلوكز پلاسماي ناشتا و هموگلوبينA1c در گروه EMPA+ پس از دوره درمان با امپاگليفلوزين در مقايسه با روز شروع كاهش داشت (001/0>P و 04/0=P). كاهش ميزان بيان ژني IL-22 و ترشحIL-22پس از 6 ماه از آغاز درمان با امپاگليفلوزينديده شد (011/0=P و 001/0=P). همبستگي مثبت معني‌داري ميان ترشح IL-22 و بيان ژني آن با AHR و گلوكز پلاسماي ناشتا و هموگلوبينA1c در بيماران EMPA+ بعد از درمان مشاهده شد (05/0P<). نتيجه‌گيري:امپاگليفلوزين علاوه بر خواص ضدديابتي، اثرات ضدالتهابيروي سيستم ايمني بدن به‌خصوص فاكتورهاي مربوط به سلول‌هايTh22 دارد.

Background and Objective:The increased response of T helper (Th) 22cells might be involved in thepathogenesis ofType 2 Diabetes Mellitus (T2DM). The present study aimed to investigate the transcription factor of Th22 cells (aryl hydrocarbon receptor [AHR]) and interleukin 22 (IL-22) in CD4+ T cells as well as the impact of oral empagliflozin treatment. The correlation between the aforementioned factors and clinical parameters was also determined among the patients. Materials and Methods:In this case-control study, 50 patients under the treatment of metformin and gliclazide were divided into two equal groups, including the patients receiving empagliflozin (EMPA+) and not receiving empagliflozin (EMPA, as the control group). The peripheral blood CD4+ T cells were isolated on the initiation day of the study and after 6 months of therapy, and the gene expression levels of AHR and IL-22 were evaluated by real-time polymerase chain reaction. In addition, the production of IL-22 after activation was measured using enzyme-linked immunosorbent assay. Results:The levels of fasting plasma glucose and hemoglobin A1c diminished in the EMPA+ group after empagliflozin therapy, compared to those reported at the baseline (initiation day; P<0.001 and P=0.04). The gene expression level of IL-22 and production of IL-22 significantly reduced after 6 months of empagliflozin therapy (P=0.011 and P=0.001). A significant positive correlation between IL-22 production and its gene expression with AHR as well as between fasting plasma glucose and hemoglobin A1c was observed in the EMPA+ patients after therapy (P˂0.05). Conclusion:In addition to antidiabetic effects, empagliflozin has anti-inflammatory impacts on the immune system, especially on Th22 cell-related factors.