تاثير پرستاري از راه دور بر تبعيت از رژيم درماني در نوجوانان تحت عمل جراحي قلب

The effect of telenursing on adherence to treatment in adolescents undergoing cardiac surgery

هدف. اين پژوهش با هدف تعيين تاثير پرستاري از راه دور (تله‌نرسينگ) بر تبعيت از رژيم درماني در نوجوانان تحت عمل جراحي قلب در سال 1399 انجام شد. زمينه. بيماري‌هاي سرشتي قلبي داراي شيوع جهاني قابل ملاحظه‌اي هستند و ساليانه شمار زيادي از مبتلايان تحت عمل جراحي قلب قرار مي‌گيرند. جهت حصول پيامدهاي مورد انتظار از عمل جراحي، تبعيت از رژيم درماني ضروري است. روش كار. اين پژوهش يك مطالعه نيمه­ تجربي از نوع قبل-بعد با گروه كنترل بود كه در بازه زماني مرداد تا مهر 1399 انجام شد. تعداد 70 نفر از نوجوانان در يك مركز منتخب بر اساس معيار ورود انتخاب شدند و به صورت تصادفي به دو گروه مداخله (35 نفر) و كنترل (35 نفر) تخصيص يافتند. گروه آزمون به مدت يك ماه از خدمات پرستاري از راه دور در بستر پيام­ رسان اجتماعي واتس‌آپ بهره‌مند شدند. پرسشنامه تبعيت از رژيم درماني مدانلو براي جمع­ آوري داده‌ها استفاده شد. داده‌ها در SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي­اسكوئر، تي مستقل و تي زوجي تحليل شدند. يافته ­ها. بين گروه آزمون و كنترل از نظر متغيرهاي دموگرافيك تفاوت معني‌داري وجود نداشت. در مرحله پيش ­آزمون، ميانگين نمره تبعيت از رژيم درماني در گروه آزمون و كنترل، به ترتيب، 71/67 با انحراف معيار 6/97 و 71/77 با انحراف معيار 7/89 بود كه از نظر آماري اختلاف معني‌داري نداشتند. در مرحله پس آزمون، ميانگين نمره تبعيت از رژيم درماني در گروه آزمون، 15/17 افزايش و در گروه كنترل، 2/49 كاهش يافت. نتيجه­ گيري. پرستاري از راه دور موجب بهبود تبعيت از رژيم درماني شد. بر اين اساس توصيه مي­شود زمينه براي افزايش بهره‌مندي از اين رويكرد از طريق اطلاع ­رساني و آگاهي­ بخش عمومي و توانمندسازي كادر پرستاري فراهم شود.

Aim. This study aimed to investigate the effect of telenursing on adherence to treatment in adolescents undergoing cardiac surgery. Background. Congenital Heart Disease (CHD) has a significant global prevalence and a large number of patients undergo cardiac surgery every year. Adherence to treatment is essential to achieve the expected outcomes of surgery. Method. This study was a quasi-experimental before-after study with control groups that was conducted in the year 2020. A total of 70 adolescents referred to a university cardiovascular medical and research center in Tehran, Iran, were recruited based on the inclusion criteria and then, randomly assigned to experimental (n=35) and control (n=35) group. The experimental group received a telenursing services via WhatsApp messenger for one month. Modanloo's questionnaire of adherence to treatment was used to collect the data. Data were analyzed in SPSS V-20 using descriptive and inferential statistics. Findings. There was no statistically significant difference between the experimental and control groups in terms of demographic variables. Before intervention, the mean score of adherence to treatment in the experimental and control groups was 71.67±6.97 and 71.77±7.89, respectively, which were not statistically different. After intervention, the mean score of adherence to treatment in the experimental and control group changed by 15.17 and -2.49, respectively, and the difference between the groups was found to be highly significant (P≤0.0001). Conclusion. According to the findings, telenursing improved adherence to the treatment. Therefore, it is recommended to provide the ground to take the benefits of this approach through increasing public information and awareness and empowering the nursing staff.