اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر استرس ادراك‌شده و مهارت‌هاي مقابله‌اي پس از انفاركتوس ميوكارد در بيماران

Effect of Dialectical Behavior Therapy on Perceived Stress and Coping Skills of Patients With Acute Myocardial Infarction

زمينه: انفاركتوس حاد ميوكارد نخستين و مهم‌ترين دليل مرگ‌ومير در ايران به شمار مي‌آيد كه عوامل روان‌شناختي در بروز و تشديد اين بيماري نقش اساسي دارند. هدف: هدف اين مطالعه، بررسي اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر استرس ادراك‌شده و مهارت‌هاي مقابله‌اي در بيماران بعد از انفاركتوس ميوكارد بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني بر پايه طرح آزمايشي (پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل و پيگيري) بود كه روي 30 بيمار مرخص‌شده با تشخيص انفاركتوس ميوكارد مراجعه‌كننده به درمانگاه تخصصي قلب نور شهر رشت در سال 1397 انجام شد. بيماران به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به دو گروه آزمايش (5 زن و 10 مرد) و كنترل (8 زن و 7 مرد) تقسيم شدند. ابزارهاي سنجش شامل پرسش‌نامه استرس ادراك‌شده و پرسش‌نامه راهبردهاي مقابله‌اي بودند كه پيش و پس از مداخله و نيز سه ماه بعد، تكميل شدند. براي گروه‌ آزمايش هشت نشست آموزش 90دقيقه‌اي هفتگي رفتاردرماني ديالكتيك به مدت دو ماه برگزار شد. واكاوي داده‌ها با آزمون‌هاي تي مستقل، تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و تعقيبي بونفروني انجام شد. يافته‌ها: پس از مداخله رفتاردرماني ديالكتيك در گروه آزمايش، ميانگين نمره استرس ادراك‌شده (6/21=P<0/05 ، F) و راهبرد هيجان‌مدار (15/20=P<0/001 ، F)، كاهش معني‌دار و ميانگين نمره راهبرد حل مسئله (5/00=P<0/005 ، F) افزايش معني‌دار داشت. نتيجه‌گيري: رفتاردرماني ديالكتيك بر استرس ادراك‌شده و مهارت‌هاي مقابله‌اي بيماران بعد از انفاركتوس ميوكارد مؤثر است.

Background Acute Myocardial Infarction (AMI) is the first and the most important leading cause of mortality in Iran. Psychological factors play a key role in the onset and exacerbation of this disease. Objective The purpose of this study was to evaluate the effect of Dialectical Behavior Therapy (DBT) on perceived stress and coping skills of patients following AMI. Materials and Methods This is a clinical trial with pre-test/ post-test/follow-up design conducted in 2018 on 30 patients with diagnosed AMI after discharge from Noor Heart Clinic in Rasht, Iran. The patients were randomly divided into intervention (5 females and 10 males) and control (8 females and 7 males) groups. Assessment tools included the Perceived Stress Scale and the Ways of Coping Questionnaire that were completed before and after intervention and during a 3-month follow-up period. The intervention group received DBT at 8 sessions of 90 minutes per week for 2 months. Data were analyzed using independent t-test, repeated measures ANOVA, and Bonferroni Post Hoc test. Results The DBT had significant effects on the perceived stress (F=6.21, P<0.05), problem-focused coping strategy (F=5.00, P<0.05) and emotion-focused coping strategy (F=15.20, P<0.001). Conclusion Dialectical behavior therapy can reduce the perceived stress and improve the coping skills of patients following AMI.