مقايسه اميد به زندگي و اضطراب نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري قلبي مزمن با نوجوانان داراي والد مبتلا به ديابت نوع دو

Comparison of hope and anxiety between adolescents with a parent with chronic heart disease and adolescents with a parent with type 2 diabetes

هدف. اين مطالعه با هدف مقايسه اميد به زندگي و اضطراب نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري قلبي مزمن با نوجوانان داراي والد مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. زمينه. داﺷﺘﻦ واﻟﺪ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ بيماري مزمن ﻣﻲ­ﺗﻮاﻧﺪ با مشكلاتي از قبيل كاهش اميد به زندگي و اضطراب براي فرزندان همراه باشد. روش كار. پژوهش حاضر يك مطالعه­ توصيفي مقايسه­ اي مقطعي بود. تعداد 120 نوجوان داراي والد مبتلا به نارسايي مزمن قلبي يا ديابت به صورت نمونه­ گيري در دسترس انتخاب شدند .براي سنجش متغيرهاي اميد به زندگي و اضطراب، از پرسشنامه­ هاي اميد به زندگي اشنايدر و اضطراب بك استفاده گرديد. داده ­ها در نرم­افزار SPSS نسخه 24 با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي بررسي شدند. يافته­ ها. ميانگين نمره كل اميد به زندگي در نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري قلبي مزمن، 28/70 با انحراف 5/01 و در در نوجوانان داراي والد مبتلا به ديابت نوع دو، 31/40 با انحراف معيار 4/20 بود. شصت درصد از نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري قلبي مزمن و 95 درصد از نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري ديابت نوع دو، كمترين مقدار اضطراب را نشان دادند. نتيجه­ گيري. سطح اضطراب نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري قلبي مزمن به طور معناداري بيشتر از نوجوانان داراي والد مبتلا به بيماري ديابت است و بين نمره كل اميد به زندگي آنها معنادار آماري وجود دارد. با توجه به اينكه اضطراب و اميد به زندگي مي­تواند همه جنبه ­هاي زندگي فرد را تحت تاثير قرار دهد، بنابراين، اجراي مداخلات آموزشي و رفتاري براي كاهش اضطراب و افزايش اميد به زندگي توصيه مي ­گردد.

Aim. The aim of this study was to compare hope and anxiety between adolescents with a parent with chronic heart disease and adolescents with a parent with type 2 diabetes. Background. Chronic illness in parents is associated with developing problems such as decreased hope and anxiety for children. Method. The present study was a descriptive cross-sectional comparative study in which 120 adolescents either with a parent with chronic heart failure or with a parent with diabetes type 2 were recruited by convenience sampling. Schneider's hope scale and Beck anxiety questionnaire were used to collect the data. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics in SPSS software version 24. Findings. The total hope score in adolescents with parents with chronic heart failure and adolescents with parents with type 2 diabetes was respectively 28.70±5.01 and 31.40±4.20. Sixty percent of adolescents with a parent with chronic heart disease had the lowest anxiety level, 25 percent experience mild anxiety, 10 percent reported moderate anxiety, and 5 percent experience severe anxiety. Ninety and five percent of adolescents with parents with diabetes showed the lowest anxiety, 3.3 percent experienced mild anxiety and 1.7 percent reported moderate anxiety. Conclusion. Adolescents with a parent with chronic heart disease have significantly higher levels of anxiety than adolescents with a parent with diabetes type 2, and there is a significant difference between their overall hope score. Because anxiety and hope can affect all aspects of a person's life, therefore, the implementation of educational and behavioral interventions to improve anxiety and hope is recommended.