عنوان مقاله :
اثر نوع تمرين هوازي و محدوديت جريان خون بر كيفيت زندگي زنان كارديوتوكسيك پس از درمان سرطان پستان: كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سوكور
عنوان به زبان ديگر :
Comparative study of the effect of aerobic training mode and blood flow restriction on quality of life in cardiotoxic women after chemotherapy for breast cancer: A double-blind randomized clinical trial
پديد آورندگان :
اديمي، سارا دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران، ايران , آذربايجاني، محمدعلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران، ايران , نادري، نسيم دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز آموزشي تحقيقاتي درماني قلب و عروق شهيد رجايي - گروه نارسايي و پيوند قلب، تهران، ايران , عليزاده اصل، آذين دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز آموزشي تحقيقاتي درماني قلب و عروق شهيد رجايي - گروه اكوكارديوگرافي، تهران، ايران
كليدواژه :
تمرين متناوب شديد , تمرين مداوم هوازي با شدت متوسط , محدوديت جريان خون , كيفيت زندگي , سرطان پستان , كارديوتوكسيسيتي
چكيده فارسي :
هدف. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر تمرين متناوب شديد (HIIT) و تمرين مداوم هوازي با شدت متوسط (MIT) (با و بدون محدوديت جريان خون) بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان با علايم كارديوتوكسيسيتي پس از درمان سرطان پستان انجام شد.
زمينه. امروزه ابتلا به سرطان پستان بسيار شايع است و سميت قلبي (كارديوتوكسيسيتي) از مهمترين عوارض پس از شيمي درماني است كه تاثير آن بر كيفيت زندگي بيماران روشن است. استفاده از تمرينات هوازي، با و بدون ايجاد محدوديت در جريان خون ممكن است باعث بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان با علايم كارديوتوكسيسيتي شود. ايجاد محدوديت در جريان خون از روشهايي است كه امروزه در جهت تقويت اثرات تمرينات بدني استفاده ميشود. مطالعات پيشين نشان ميدهند انواع تمرينات بدني، اثرات فيزيولوژيك و روانشناختي متفاوتي دارند.
روش كار. در اين كارآزمايي باليني تصادفيشده، 20 بيمار مبتلا به سرطان با علايم كارديوتوكسيسيتي پس از درمان بهطور تصادفي در چهار گروه تمرين متناوب شديد، تمرين مداوم هوازي با شدت متوسط، تمرين متناوب شديد همراه با محدوديت جريان خون (HIIT+BFR) تمرين مداوم هوازي با شدت متوسط همراه با محدوديت جريان خون (MIT+BFR) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. قبل و پس از اجراي 12 هفته مداخله، پرسشنامه كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلب (IHF-QoL) توسط شركتكنندگان در مطالعه تكميل شد.
يافته ها. تمرين متناوب شديد و همچنين، انجام تمرين هوازي همراه با محدوديت جريان خون بر كيفيت زندگي بيمار مبتلا به سرطان با علايم كارديوتوكسيسيتي پس از درمان موثر است. نمره كيفيت زندگي در گروه تمرين متناوب شديد همراه با محدوديت جريان خون بهطور معنيداري بيشتر از بقيه گروهها بود.
نتيجه گيري. به نظر ميرسد تمرين متناوب شديد همراه با محدوديت جريان خون در مقايسه با تمرين متناوب شديد بدون محدوديت جريان خون و همچنين، تمرينات مداوم (با و بدون محدوديت جريان خون)، روش بهتري براي بهبود كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به سرطان با علايم كارديوتوكسيسيتي پس از درمان است.
چكيده لاتين :
Aim. The pr esent study was conducted to compar e the effect of high -intensity interval training (HIIT)
and moderate-intensity continuous training (MIT) (with and without blood flow restriction) on quality of
life in cardiotoxic women after breast cancer treatment.
Background. Today, br east cancer is ver y common and car diotoxicity is one of the most impor tant
non-avoidable complications after chemotherapy, which has a significant impact on patients’ quality of life.
Using aerobic exercise training, with and without blood flow restriction, may improve quality of life of
cancer survivors experiencing symptoms of cardiotoxicity. Restricting blood flow is already one of the
methods used to enhance the effects of exercise training. On the other hand, previous studies show that different
types of physical exercise have different physiological and psychological effects.
Methods. In this r andomized clinical tr ial, 20 patients with cardiotoxicity after treatment for breast cancer
were randomly divided into four groups including High-Intensity Interval Training (HIIT), Moderate
Intensity Continuous Training (MIT), HIIT with Restricted Blood Flow (HIIT+BFR), and MIT with BFR
(MIT+BFR). Interventions were applied for 12 weeks and three sessions per week. Patients in all groups
completed the IHF-QoL quality of life questionnaire before and after 12 weeks of intervention.
Findings. The r esults of the pr esent study showed that HIIT as well as the aer obic exer cise with limited
blood flow affects the quality of life of cardiotoxic patients. Quality of life scores in the HIIT+BFR
group was significantly higher than that of the other groups. According to the scoring method in the questionnaire,
increasing the individual score in each of the four areas of the questionnaire indicates a decrease
in symptoms that disrupt the quality of life.
Conclusion. It seems that HIIT with BFR is a better way to deal with the symptoms that disr upt the
quality of life, compared to HIIT without BFR, and also MIT (with and without restricting blood flow).
عنوان نشريه :
پرستاري قلب و عروق