نقش تشنگي در بروز دليريوم در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه: يك مطالعه مروري

The role of thirst in the development of delirium in patients admitted to intensive care unit

هدف. اين مطالعه مروري با هدف بررسي نقش تشنگي در بروز دليريوم در بخش مراقبت­هاي ويژه انجام شد. زمينه. دليريوم، يك سندرم باليني شايع در بيماران بستري در بخش­هاي مراقبت­ ويژه است و تقريبا يك سوم اين بيماران را درگير مي­كند. دليريوم يك پديده چند عاملي است. يكي از مهمترين عواملي كه نقش آن در بروز و پيشرفت دليريوم مورد بحث قرار دارد، پديده تشنگي است. روش كار. اين مطالعه با جست­و­جو در پايگاه­هاي Magiran، SID، Web of Science، Science Direct، PubMed،Scopus و Up-to-date بدون محدوديت زماني با كليدواژه ­هاي ”تشنگي“، ”دهيدراتاسيون“، ”كم­آبي“، ”هايپراسمولاريتي“ و ”دليريوم“ و معادل انگليسي آنها انجام شد. از مجموع 55 مقاله، 17 مقاله توسط تيم تحقيق بررسي شد كه در نهايت، پس از مطابقت دادن با معيارهاي ورود و ارزيابي كيفيت مقالات، تعداد 6 مقاله، وارد مطالعه شدند. يافته­ ها. يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد عدم رفع تشنگي براي بيش از 24 ساعت، عامل خطري براي بروز دليريوم است. نقش كمبود مايعات در پاتوژنز دليريوم كاملاً مشخص نيست، اما احتمالاً عواملي از جمله هايپوپرفيوژن بافتي (به ­ويژه در مغز و كليه)، افزايش غلظت داروها يا متابوليت­هاي آنها در حجم­ هاي داخل عروقي تقليل­ يافته، و كاهش عملكرد كليوي در دفع و/يا متابوليسم داروها، در بروز دليريوم دخيل باشند. نتيجه­ گيري. براين اساس مي­توان گفت، مطالعات در اين زمينه بسيار كم هستند و به دليل اهميتي كه مسئله دليريوم و تشنگي در بيماران بخش مراقبت­هاي ويژه و به ويژه بيماران مسن دارد، بايد در اين زمينه مطالعات بيشتري صورت گيرد. همه اين عوامل، لزوم توجه و مطالعات بيشتر در اين زمينه را نشان مي­ دهند.

Aim. This r eview study aimed to investigate the r ole of thir st in the development of delir ium in patients admitted to intensive care units. Background. Delir ium is a common clinical syndr ome in patients admitted to intensive car e units, affecting approximately one-third of these patients. Delirium is a multidimensional phenomenon. One of the most important and controversial factors in the occurrence of delirium is the phenomenon of thirst. Method. This study was conducted by sear ching out Per sian and English databases of Magir an, SID, Web of Science, Science Direct, PubMed, Scopus, without publication year consideration and using the keywords "thirst", "dehydration", "hyperosmolarity" and "delirium". Of 55 articles retrieved, 17 articles were reviewed by the research team among, and finally, after complying with the inclusion criteria and evaluating the quality of articles, 6 articles were included in the study. Findings. The findings of the pr esent study showed that toler ating the thir st for mor e than 24 hours is a risk factor for delirium. The role of fluid deficiency in the pathogenesis of delirium is not fully understood, but factors such as tissue hypoperfusion )especially in the brain and kidneys), increased concentrations of drugs or their metabolites in reduced intravascular volumes, and decreased renal function in excretion and/or drug metabolism are possible causes for development of delirium. Conclusion. Ther e is a lack of studies in this ar ea and due to the impor tance of delir ium and thir st in patients in the intensive care units or the elderly patients, more studies should be conducted in this area. All these factors calls for more attention and studies in this area.