تاثير يادگيري خودراهبر و روش تركيبي بر زبان‌آموزي و ايجاد مهارت‌هاي ارتباطي نوآموزان دو زبانه پيش‌دبستاني

The Effect of Self-directed Learning and its Combined Composition on Language Teaching and Communication Skills of Preschool Bilingual Students

مقدمه: امروزه نظام آموزش‌ و پرورش ما به‌ طور ملموس با چندگانگي‌زباني و مسائل ناشي از آن، ازجمله ناكارآمدي مهارت‌هاي‌ ارتباطي روبرو است؛ بنابراين هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تأثير يادگيري‌ تركيبي و روش‌خودراهبر بر زبان‌آموزي و ايجاد مهارت‌ ارتباطي نوآموزان دو زبانه‌ پيش‌دبستاني است. روش كار: براي پژوهش از روش شبه‌ آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه‌ نوآموزان 5 ساله دوزبانه مدارس پيش‌دبستاني شهر كرج بود؛ از بين 50 مدرسه پيش‌دبستاني و مهدكودك‌ گلبرگ كه داراي بيشترين نوآموز دوزبانه بود انتخاب شد و بدين صورت تصادفي 36 نوآموز دوزبانه، انتخاب و به‌ صورت تصادفي به سه‌گروه 12 نفري تقسيم شدند سپس بر روي هرگروه به‌صورت تصادفي، هر سه‌روش سنتي، تركيبي و خودراهبر اجرا شد. ابزار مورد استفاده شامل‌پرسشنامه‌هاي محقق‌ساخته زبان‌آموزي و مهارت‌هاي‌ارتباطي بود كه روايي پرسشنامه‌ها توسط اساتيدگفتاردرمان و متخصصان‌‌آزمون‌ساز بررسي و پس از انجام اصلاحات لازم بر روي گويه‌هاي پرسشنامه‌ها، پرسشنامه‌ها مورد تائيد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده ازضريب آلفاي‌كرنباخ، به‌ترتيب 0/81 و 0/83 به دست آمد. جهت تجزيه‌و‌تحليل‌ داده‌ها از نرم‌افزار تحليل آماري spss به صورت آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون تحليل كوواريانس (اندازه‌گيري‌هاي مكرر) استفاده شد. يافته‌ها: با توجه به يافته‌ها روش‌هاي تركيبي، خودراهبر و سنتي بر زبان‌آموزي و مهارت‌هاي ارتباطي دانش‌آموزان تاثير معناداري دارند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان‌ داد كه روش‌ يادگيري تركيبي به طورمعناداري نسبت به دو روش خود راهبر و سنتي تاثير بيشتري بر يادگيري زبان‌آموزي نوآموزان دوزبانه دارد و روش يادگيري‌خودراهبر به طور معناداري نسبت به دوروش تركيبي و سنتي تأثير بيشتري بر يادگيري مهارت‌هاي ارتباطي نوآموزان دو زبانه دارد.

Introduction: Nowadays, our education system faces tangible multiplicity and issues, including the inadequacy of communication skills. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of compound learning and self-directed methodology on language learning and the development of communication skills of bilingual students of pre-schools . Method: A quasi-experimental method was used for pre-test and post-test design. The statistical population of the study consisted of 5-year-old bilingual students from preschools in Karaj. Of the 50 pre-school and kindergartens, Golbarg kindergarten, which has the most bilingual students, was selected. In this way, 36 bilingual learners were selected and randomly divided into three groups of 12 people. Then, on each group the traditional, compound and self-directed method was performed randomly. The tool used included researcher-made language learning and communication skills. The validity of the questionnaires was assessed by professors of speech therapists and experts. After completing the necessary amendments on questionnaires, the questionnaires were approved. The reliability of the questionnaires was 0.81 and 0.83 using Alpha- Cronbach's coefficient. The data were analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (covariance analysis (repeated measure)) using SPSS statistical software. Result: According to the findings, compound, self-directed and traditional methods have a significant effect on language learning and communication skills of students . Conclusion: The results of this study indicated that the compound learning method has more effect on bilingual learners' language learning than traditional and self-directed learning methods. an‎d self-directed learning method has a significant effect on the learner's communication skills of bilingual students in comparison with the compound and traditional method