رابطۀ بين جو عاطفي اجتماعي مدرسه و انگيزش تحصيلي با خودكارآمدي تحصيلي

The Relationship Between School's Social-Emotional Atmosphere and Academic Motivation with Academic Self-Efficacy

مقدمه: خودكارآمدي به عنوان يك عامل انگيزشي، منجر به افزايش عملكرد تحصيلي و كاهش استرس مي شود. شناسايي عوامل مؤثر بر خودكارآمدي در موفقيت تحصيلي تاثير به سزايي دارد. هدف پژوهش حاضر تعيين رابطۀ جو عاطفي-اجتماعي مدرسه و انگيزش تحصيلي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان دختر متوسطۀ بود. روش كار: روش تحقيق از نوع همبستگي و جامعه شامل 1402 نفر از دانش آموزان متوسطه بودند. 300 نفر از دانش آموزان دختر مشغول به تحصيل متوسطۀ، سال تحصيلي 94-93 دبيرستانهاي شهرستان عباس آباد به شيوۀ نمونهگيري تصادفي طبقهاي انتخاب شدند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامۀ جو عاطفي- اجتماعي مدرسه كه توسط دانشگاه بنگلور هند ساخته شده و پرسشنامۀ انگيزش تحصيلي والرند و همكاران (1992) و مقياس خودكارآمدي جري جينگ و مورگان (1991) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها، به روش تحليل رگرسيون چندگانه گام به گام انجام شد. نتايج: يافته ها نشان داد كه بين جو عاطفي-اجتماعي مدرسه با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد. بين انگيزش تحصيلي دانش آموزان(انگيزش بيروني و دروني) با خودكارآمدي تحصيلي رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد و بين بي انگيزشي و خودكارآمدي رابطۀ منفي و معنادار وجود دارد. نتيجه گيري: جو عاطفي-اجتماعي مدرسه و انگيزش تحصيلي توانستند به طور معناداري خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان دختر را پيش بيني نمايند.

Introduction: Self-efficacy as a motivating factor leads to increased academic performance and stress reduction. The identification of factors affecting self-efficacy has a significant impact on academic achievement. The purpose of this study was to determine the relationship between school-social-emotional atmosphere and academic motivation with high school girl student self-efficacy. Methods: The research method was correlational and the community included 1402 high school students. 300 girl high school students of Abbas-abad high schools, Iran were selected by stratified random sampling in 2016 academic year. The socioemotional school questionnaire, prepared by Bangalor University, Vallerand et al (1992) Educational Motivation Questionnaire and Jery Jing and Morgan (1991) Selfefficacy scale, were used to collect information. Data analysis was done by multiple stepwise regression analysis. Results: Results showed that there is a positive and significant relationship between the socio-emotional atmosphere of the school and the student's academic self-efficacy. There is a positive and significant relationship between academic motivation of students (external and internal motivation) and academic self-efficacy and there is a negative and significant relationship between lack of motivation and self-efficacy. Conclusion: The socio-emotional atmosphere of school and academic motivation were able to significantly predict the academic self-efficacy of female students.