عنوان مقاله :
مقايسه رضايت شغلي پرستاران در دو بيمارستان نيروهاي مسلح شهر تهران در سال 1397
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Job Satisfaction of Nurses in Two Hospitals Affiliated by the Armed Forces in Tehran, Iran in 2018
پديد آورندگان :
صادقي كرتويجي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي بقيه ا... (عج) - دانشكده پرستاري و كميته تحقيقات دانشجويي، تهران، ايران , فيضي، فخرالدين دانشگاه علوم پزشكي بقيه ا... (عج) - دانشكده پرستاري و مركز تحقيقات آترواسكلروزيس، تهران، ايران , نحرير، بتول دانشگاه علوم پزشكي بقيه ا... (عج) - دانشكده پرستاري و مركز مديريت سلامت، تهران، ايران , مراديان، طيب دانشگاه علوم پزشكي بقيه ا... (عج) - دانشكده پرستاري و مركز تحقيقات آترواسكلروزيس، تهران، ايران
كليدواژه :
رضايت شغلي , بيمارستان , پرستاران , نظامي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: يكي از مسائل كليدي مورد توجه بيمارستانهاي نظامي، ارزيابي وضعيت رضايت شغلي پرستاران نظامي است. پژوهش حاضر با هدف مقايسه رضايت شغلي پرستاران در دو بيمارستان نيروهاي مسلح انجام شد.
روشها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي بر روي 290 پرستار شاغل در دو بيمارستان نيروهاي مسلح شهر تهران در سال 1397 انجام شد. دادهها با پرسشنامه اطلاعات جمعيتشناختي و پرسشنامه رضايت شغلي اسميت (Smith) به شيوه خودگزارشدهي جمعآوري شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SSPS-22 تجزيه و تحليل شد.
يافتهها: ميانگين نمره رضايت شغلي پرستاران در بيمارستانهاي شماره 1 و شماره 2 به ترتيب 30/2 ± 233/5 و 40/7 ± 230/5 بود كه تفاوت معنادار نبود. در زمينه ابعاد رضايت شغلي، پرستاران بيمارستان شماره 1 نمره بالاتري براي ابعاد «ماهيت كار» (0.03P<)، «حقوق» (0.001>P) و «ارتقاء» (0.02P<) نسبت به پرستاران بيمارستان شماره 2 داشتند. در مقابل، نمره ابعاد «همكاران» (0.004P<) و «سرپرستي» (0.001>P) در پرستاران بيمارستان شماره 2 بهطور معناداري بيشتر از پرستاران بيمارستان شماره 1 بود.
نتيجهگيري: با توجه به اينكه در هر دو بيمارستان رضايت شغلي پرستاران در سطح متوسط بود، ضروري است كه اقدامات لازم توسط مديران و تصميمگيرندگان جهت افزايش رضايت شغلي پرستاران در نظر گرفته شود.
چكيده لاتين :
Background and Aim: One of the key issues for military hospitals is to evaluate the job satisfaction of nurses.
The aim of this study was to compare the job satisfaction of nurses in two hospitals of the Armed Forces.
Methods: This descriptive-analytical study was performed on 290 nurses working in two hospitals affiliated
by the Armed Forces in Tehran, Iran in 2018. Data were collected by demographic information questionnaire and
Smith’s job satisfaction questionnaire named Job Description Index (JDI) by the self-report method. Data were
analyzed using SSPS-22 software.
Results: The mean score of job satisfaction of nurses in hospitals No. 1 and No. 2 was 233.5±30.2 and
230.5±40.7, respectively, which was not significantly different. In terms of job satisfaction dimensions, nurses of
hospital No. 1 had higher scores for the dimensions of "nature of work" (P<0.03), "salary" (P<0.001) and
"promotion" (P<0.02) than other. In contrast, the scores of "colleagues" (P<0.004) and "supervision" (P<0.001)
in nurses of hospital No. 2 were significantly higher than nurses of hospital No 1.
Conclusion: Considering that the job satisfaction of military nurses was moderate in both hospitals, it is
necessary that some measurements should be considered by managers and decision-makers to increase job
satisfaction.
عنوان نشريه :
مطالعات طب نظامي