اثربخشي آموزش كنترل خشم بر تاب آوري، شادكامي و سلامت عمومي در فرزندان پسر جانبازان

Effectiveness of Anger Control Training on Resiliency, Happiness and General Health in Veterans’ Sons

اهداف: استرس ناشي از جنگ، فقط به دوران جنگ محدود نمي شود، بلكه پس از جنگ، واكنش هاي مزمن و حادي را ايجاد مي كند كه با آسيب هاي رواني و آسيب هاي جسماني مشخص مي شود. اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش كنترل خشم بر تاب آوري، شادكامي و سلامت عمومي پسران فرزند جانباز انجام شد. مواد و روش ها پژوهش نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه مورد و كنترل بود. تعداد نمونه مورد نياز براي اين مطالعه 30 نفر از پسران دانش آموز فرزند جانباز مقطع متوسطه دوم مدرسه شاهد در شهر كرمان در سال 1397 بود كه به صورت تصادفي ساده 15 نفر در گروه مورد و 15 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند. آموزش كنترل خشم به مدت 12 جلسه در گروه مورد اجرا شد. براي جمع آوري داده هاي مورد نياز در هر دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون از 4 پرسش نامه ابراز صفت-حالت خشم 2 (STAXI-2)، پرسش نامه تاب آوري كونور-ديويدسون (C-DRS)، پرسش نامه جهات شادكامي پترسون و پرسش نامه سلامت عمومي استفاده شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون تحليل كواريانس و با استفاده از نرم افزار SPSS 23 مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها بين دو گروه مورد و كنترل از نظر نمره تاب آوري، شادكامي و سلامت عمومي پس از ارايه متغير مستقل (آموزش كنترل خشم) با يكديگر تفاوت معني داري وجود داشت (0.001>p)، به طوري كه اندازه اثر كنترل خشم بر متغير تاب آوري 60%، شادكامي 41% و سلامت عمومي 65% بود. نتيجه گيري آموزش كنترل خشم بر افزايش تاب آوري، شادكامي و سلامت عمومي پسران دانش آموز فرزند جانباز موثر است.

Aims The stress of war is not limited to the wartime period, but also triggers chronic and acute reactions after the war, characterized by psychological and physical damage. The aim of this study was to determine the effectiveness of anger management training on resilience, happiness and general health of veterans’ sons. Material & Methods The research was quasi-experimental with pretest and posttest with case and control groups. The number of samples required for this study was 30 male students of the veteran child of the second high school of Shahed school in Kerman in 2018, in which 15 people were randomly assigned to the case group and 15 to the control group. Anger control training was conducted for 12 sessions in the case group. To collect the required data in both pre-test and post-test stages, 4 trait-anger expression questionnaires (STAXI-2), Conor-Davidson Resilience Questionnaire (C-DRS), Patterson Happiness Questionnaire and General Health Questionnaire were used. The collected data were analyzed using analysis of covariance and SPSS 23 software. Findings There was a significant difference between case and control groups in terms of resilience, happiness and general health scores after presenting the independent variable (anger management training) (p<0.001), so that the effect of anger control on resilience variable 60%, Happiness 41% and general health 65%. Conclusion Anger management training is effective in increasing resilience, happiness and general health of veterans’ sons.