تاثير مداخله آموزشي بر مديريت استرس در پرستاران جراحي قلب

The Effect of Educational Intervention on Stress Management in Cardiac Surgery Nurses

زمينه و هدف: پرستاري يكي از حرفه ­هاي پراسترس است كه رشد مهارت­ هاي مديريت استرس در آنها براي كاهش استرس ضرورت دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير مداخله آموزشي مبتني بر روش­هاي مشاركتي بر مديريت استرس در پرستاران جراحي قلب انجام شد. روش­ ها: پژوهش حاضر يك كارآزمايي باليني شاهددار تصادفي با طرح قبل از مداخله و يك­ماه پس از مداخله با جايگزيني تصادفي است. جامعه آماري، شامل 42 پرستار شاغل در بخش­ هاي جراحي قلب، اتاق عمل و ICU قلب بيمارستان افشار يزد در سال 1398 بودند كه به صورت تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. گردآوري داده­ها با استفاده از پرسشنامه­ مشخصات فردي و اجتماعي و پرسشنامه­ استرس پرستاري (NSS) صورت گرفت. مداخله آموزشي بر روي گروه آزمون در طي 2 جلسه به مدت 8 ساعت به صورت كارگاه آموزشي انجام شد. داده­ها با نرم­افزار SPSS ويرايش 16 تحليل شد.. يافته ­ها: ميانگين نمره ابعاد استرس شغلي پرستاران بعد از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه مداخله 2/36±6/88 نسبت به گروه كنترل 5/13±11/65كاهش معناداري داشته است (0/004˂p). به عبارت ديگر پرستاراني كه در برنامه‌هاي آموزشي مديريت استرس قرار گرفتند، استرس شغلي كمتري را گزارش دادند. نتيجه ­گيري: شركت پرستاران در برنامه‌هاي آموزشي مديريت استرس، موجب كاهش استرس شغلي آنها در بخش­­ هاي جراحي قلب شد. لذا پيشنهاد مي‌شود كه مديران پرستاري نسبت به برگزاري برنامه­ هاي مديريت استرس در جهت ارتقاء كيفيت خدمات پرستاري در محيط ­كار اقدام نمايند.

Background and Aim: Nursing is one of the stressful professions in which the development of stress management skills is necessary to reduce stress. The aim of this study was to investigate the effect of educational intervention based on participatory methods on stress management in cardiac surgery nurses. Methods: The present study is a randomized controlled trial with a pre-test and one-month post-test followup. The statistical population included 42 nurses working in the departments of cardiac surgery, operating room, and heart ICU of Afshar Hospital in Yazd in 2019, who were randomly assigned to two tests and control groups. Data were collected using demographic and the Nursing Stress Scale (NSS) questionnaires. Consultation with the test problem-solving approach was conducted during 2 sessions in 8 hours as a workshop with the test group. Data were analyzed by SPSS software version 16. Results: The mean score of nursing job stress dimensions in the test group was 6.88 ± 2.36 and in the control group was 11.65 ± 5.13, which showed a statistically significant decrease compared to the control group in one month after the intervention (P ˂ 0.004). Indeed, nurses involved in stress management training programs reported lower job stress. Conclusion: The nurses' participation in stress management training programs reduced the job stress of nurses working in the cardiac surgery departments. Therefore, it is recommended that nursing managers hold stress management programs in the workplace and thereby improve the quality of nursing services.