اثربخشي آموزش مجازي خودمراقبتي مرتبط با بيماري كوويد-19 بر اميد به زندگي مادران باردار

The effectiveness of self-care virtual education related to Covid 19 disease on life expectancy of pregnant mothers

اهداف آموزش موثر در دوران باردار ي در كاهش بيماريها، عوارض و ارتقاي سلامت افراد ميتواند نقش بسزايي داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مجازي خودمراقبتي مرتبط با بيماري كوويد-19 بر اميد به زندگي مادران باردار انجام شد. مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع كارآزمايي باليني است كه در ماه هاي خرداد تا شهريور سال 1399 روي 100 نفر از خانمهاي باردار مراجعه كننده به بيمارستان شهيدان مبيني سبزوار به روش تخصيص تصادفي با استفاده از بلوكهاي متغير انجام شد. فرم مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه استاندارد اميد به زندگي براي هر دو گروه تكميل شد. شركت كنندگان گروه مداخله بهصورت انفرادي آموزشها را به صورت مجازي به مدت 20 دقيقه طي 10 هفته دريافت كردند و هر دو هفته يكبار نيز جلسه اي 20دقيقه اي آموزش مجازي تصويري با اپليكيشن واتساپ انجام شد. يك هفته بعد از اتمام مداخله، پرسشنامه اميد به زندگي به صورت اينترنتي توسط هر دو گروه تكميل شد. طي مدت آموزش، گروه كنترل مراقبتهاي معمول را دريافت نمودند و بعد از اتمام طرح و تكميل پرسشنامه ها، براي گروه كنترل نيز آموزشهاي گروه مداخله و در صورت نياز مشاوره فردي ارايه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 16 SPSS و آزمونهاي منويتني و مجذور كاي تجزيه وتحليل شدند. يافته ها قبل از مداخله، ميانگين نمره اميد به زندگي در گروه كنترل مداخله از بعد(p=0/42) بود 31/3±65/93 مداخله گروه در و 30/4±75/75 ميانگين نمره اميد به زندگي در گروه كنترل 75/36±4/31 و در گروه مداخله (81/52±4/34 003/0=p)آزمون منويتني نشان داد كه اختلاف ميانگين اميد به زندگي قبل و بعد از مداخله در گروه كنترل و مداخله معنادار نبود (104/0=p؛Z=-1/62). نتيجه گيري آموزش مجاز ي خودمراقبتي مرتبط با بيمار ي كوويد-19 بر اميد به زندگي مادران باردار اثربخش نيست.

Aims Pregnancy is a very important and sensitive stage in womenchr('39')s lives and the maternal health has a direct impact on fetal health. The aim of this study was to determine the effectiveness of self-care virtual education regarding Covid-19 disease on life expectancy of pregnant mothers. Methods The present study was conducted on 100 pregnant women referred to Mobini Hospital in Sabzevar in 1399 using balanced block randomization. The samples were divided into intervention and control groups based on the inclusion criteria. The demographic characteristics form and the standard life expectancy questionnaire were completed for both groups. Data were analyzed by SPSS software version 16 and the appropriate descriptive and inferential statistical methods were employed. Findings Before the intervention, the mean and the standard deviation of life expectancy was 30.75± 4.85 in the control group and 31.65 ± 3.93 in the intervention group. Mann-Whitney test showed no significant difference between the two groups (p=0.42). After the intervention, Mann-Whitney test showed a significant difference in life expectancy scores between the two groups (p=0.003). However, Mann-Whitney test showed that the mean difference of life expectancy before and after the intervention in the control and intervention groups was not significant (p=0.104). Conclusion Due to the prevalence of Covid-19 disease and its inevitable effects, self-care education alone cannot be effective on increasing life expectancy in pregnant mothers.