ارائه مدلي مبتني بر تاثير ارشادگري بر آموزش پاسخگو در دانشگاههاي علوم پزشكي كلان منطقه يك با رويكرد دانشگاههاي نسل چهارم

The Impact of Mentoring on the Responsive Education in Macro-Medical Universities of Region 1 Based On the Fourth-Generation Universities Approach

زمينه و هدف: اساتيد نقش مهم و غير قابل انكاري در تحقق اهداف آموزشي و ايجاد موفقيت ايفا مي كنند. لذا هدف پژوهش حاضر ارائه مدلي مبتني بر تاثير ارشادگري بر آموزش پاسخگو در دانشگاههاي علوم پزشكي كلان منطقه يك با رويكرد دانشگاههاي نسل چهارم است . روش بررسي: پژوهش كاربردي حاضر در سال1398-99 با رويكرد تركيبي (كيفي و كمي) با طرح اكتشافي انجام شد.. جامعه آماري در بخش كيفي به تعداد 14 نفر از اساتيد هيات علمي با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و در بخش كمي از 1851 نفر از اعضاي هيات علمي و حق التدريس دانشگاه هاي علوم پزشكي بر اساس فرمول كوكران تعداد 320 نفر با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها ازدو پرسش نامه محقق ساخته منتورينگ با رويكرد توسعه دانشگاه هاي نسل چهارم و آموزش پاسخگو استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌‌ها از آزمون‌‌هاي تحليل مسير و معادلات ساختاري در قالب نرم افزار هاي SPSS21 و PLS3.2 استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه براساس ضرايب مسير، بار عاملي 0/520 بين منتورينگ و آموزش پاسخگو برقرار است و مقدار آماره تي (11/204) در خارج بازه (2/58 و 2/58-) قرار دارد ، تاثير منتورينگ بر آموزش پاسخگو در سطح 0/99 معني دار شده است. نتبجه گيري: نتايج نشان داد رابطه بين منتورينگ و آموزش پاسخگو تأييد و تاثير منتورينگ بر آموزش پاسخگو در دانشگاه علوم پزشكي كلان منطقه يك بارويكرد توسعه دانشگاه هاي نسل چهارم مثبت و معنادار مي‌‌باشد. كليدواژه‌ها

Background and objective: Professors play an important and undeniable role in achieving educational goals and creating success. Therefore, the purpose of this study was to present a model based on the impact of mentoring on responsive education in macro-medical universities of region 1 based on the fourth-generation university approach. Methods and Materials: The present applied research was conducted in 2019-2020 with a mixed approach (qualitative and quantitative) with an exploratory design. The statistical population in the qualitative section was 14 faculty members being selected through a purposive sampling method and in the quantitative part, from 1851 faculty members and adjunct professors at medical universities based on Cochran's formula, 320 people were selected by stratified random sampling as a statistical sample. To collect data, two researcher-made questionnaires on mentoring with fourth-generation universities approach and responsive education were used. To analyze the data, path analysis tests, and structural equations in the form of SPSS21 and PLS3.2 software were used. Results: The results of data analysis showed that based on path coefficients, a factor load of 0.520 was established between mentoring and responsive education and the value of t-statistic (11/204) was out of (2.58 and 2-58) range. The effect of mentoring on responsive training was significant at the 0.99 level. Conclusion: The results showed that the relationship between mentoring and responsive education was confirmed and the effect of mentoring on responsive education in macro-medical universities of region 1 based on the fourth-generation university approach was positive and significant.