عنوان مقاله :
اثرات پلي فنول دالبرجين بر تغييرات بيولوژيكي پرتو يونيزان اشعه ايكس برروي رده سلولي T47D
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Polyphenol Dalbergin on the Biological Changes of Ionizing Radiation in X-ray on T47D Cell Line
پديد آورندگان :
مهدي زاده ولوجردي، فرشته دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكدۀ علوم پايه - گروه زيست شناسي , گليايي، بهرام دانشگاه تهران - دانشكدۀ IBB - گروه بيوشيمي فيزيك , پريور، كاظم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكدۀ علوم پايه - گروه زيست شناسي , نيكوفر، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي ايران - گروه راديوتراپي
كليدواژه :
سرطان سينه (T47D) , پرتو درماني , دالبرجين , درمان تركيبي
چكيده فارسي :
مقدمه
سرطان پستان رايج ترين سرطان تشخيصي در زنان و عامل اصلي مرگ در آن ها است. سرطان پستان حدود يك سوم از كل سرطان هاي زنان را تشكيل مي دهد كه در صورت تشخيص به موقع مي تواند به يكي از سرطان هاي قابل علاج تبديل گردد. رده سلوليT47D جزء رده سلولي كارسينوم هست كه به عنوان رده سلولي با منشا سرطاني مورد استفاده قرار مي گيرند. T47D نماينده گروهي از سلول هاي سرطان سينه با ويژگي ER+ با گيرندهاي استروژني α و β و گيرنده پروژسترون مي باشد. پلي فنول ها احتمالا مهم ترين تركيبات گياهي هستند كه تا كنون شناسايي و مطالعه شده اند. دالبرجين از نيوفلاونوييدهاي سنتز شده است، نيوفلاونوييد ها داراي اثر سيتوتوكسيك هستند كه سميت ويژه توموري دارد. گياه Dalbergia sisso در ايران با نام گياه جك يا شيشم ناميده و در مناطق جنوب ايران كشت داده مي شود.. امروزه، درمان تركيبي توسط پرتو بسيار حايز اهميت مي باشد، درمان تركيبي توسط پرتو انواع مختلفي دارد يكي از آن موارد استفاده از دارو ها و پرتوهاي درماني همزمان با مصرف دارو در جهت كاهش انواع بيماري هاي سرطان مي باشد.
روش بررسي
در اين پژوهش تاثير داروي دالبرجين بر روي رده سلولي T47D ـنجي، پرتودهي وآپوپتوز بررســي گرديد. سلول هاي ســرطاني سينه ردۀ T47D تحــت تيمار دالبرجين بــا غلظت هــاي 0/001 ،0/0001 ،0/00001 ،0/000001، 10 ،1 ،0/1 ،0/01و 30 ميكرومــولار قــرار گرفته انــد. بعد از گذشــت زمان هــاي 48 ،24 و 72 ســاعت، 100 ميكروليتر از اســتوك MTT با غلظت نهايــي mg/ml 0/05 در محيط كشــت در هر چاهك افزوده شــد. پس از گذشت ســه ســاعت از زمان انكوباسيون، رسوب آبي فورمازان مشــاهده شــد. در مرحلة بعد، قدرت كلوني زايي ســلول ها در حضور پلي فنول دالبرجيــن و پرتو به صورت همزمان مورد ارزيابي قرار گرفت. همچ همچنين رده سلولي T47Dو با تراكم cell/cm2 20000 در پليت هاي 24 چاهكي كشت داده شدند و بعد از گذشت 48 ساعت از زمان كشت سلول هاي T47D ميزان بقاء و آپوپتوز سلول ها بررسي شد.
يافته ها
نتايج به دست آمده در محيط آزمايشگاه نشان داد كه داروي دالبرجين به تنهايي يك داروي موثر بر روي درمان رده سلولي T47D كشت داده شده است كه منجر به نابودي آن ها مي شود. بنابراين مناسب ترين زمان براي درمان اين نوع سلول هاي سرطاني 48 ساعت و غلظت كشندگي اين دارو در رده سلولي T47D بررسي و 001/0 ميكرو مولار مي باشد. همچنين اين دارو در حضور پرتوي يونيزان اشعه ايكس خاصيت حساسيت پرتويي بيشتري را از خود نشان مي دهد و منجر به القاء آپوپتوز در سلول هاي سرطاني گرديده شد.
بحث و نتيجه گيري
اين مطالعه نشان داد كه درمان تركيبي پرتوهاي يونيزان و پلي فنول دالبرجين به عنوان درمان سرطان سلول هاي T47D كشت داده شده در شرايط آزمايشگاهي مي تواند به كار گرفته شود. بنابراين اين دارو مانند ساير پلي فنول هاي گياهي مي باشد و با توجه به ميزان غلظت كشندگي آن اثر پرتويي خود را نشان مي دهد.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
فصلنامه ليزر در پزشكي