الگوهاي تغييرات شاخص‌هاي چاقي شكمي در بيماران پيش ديابتي: نتايج يك كوهورت 16 ساله در بستگان درجه يك بيماران ديابتي نوع دو

Patterns of Changes in Abdominal Obesity Indices in Prediabetic Individuals: Results of a 16-year Prospective Cohort Study among First-degree Relatives of Type 2 Diabetic Patients

مقدمه: پژوهش‌هاي پيشين به بررسي ارتباط تغييرات هم‌زمان شاخص­ هاي چاقي با ابتلا به ديابت بر روي بيماران پيش ديابت نپرداخته­ اند، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي الگوي تغييرات شاخص‌هاي چاقي شكمي در طول زمان در افراد پيش ديابت و پيش‌بيني ابتلاي اين افراد به ديابت در آينده، انجام شده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كوهورت آينده‌نگر 16 ساله (2019-2003) بر روي 1228 فرد پيش ديابت انجام شد. افراد مورد مطالعه در طول زمان پي‌گيري شدند و تغييرات شاخص­ هاي چاقي شكمي آن‌ها ارزيابي گرديد. براي تحليل داده‌ها از مدل ماركوف پنهان (Latent Markov model) استفاده شد. يافته‌ها: مدل ماركوف پنهان سه وضعيت پنهان را بر اساس تغييرات در شاخص­ هاي چاقي شكمي در كل نمونه تعيين كرد: سطح پايين احتمال ابتلا به ديابت/ سطح متوسط احتمال ابتلا به ديابت/ سطح بالاي احتمال ابتلا به ديابت كه به ترتيب شامل (19% /45% /36%) است. احتمال انتقال از سطح احتمال متوسط به سطح پايين و سطح بالاي ابتلا به ديابت به ترتيب 0/34 و 0/02 و احتمال ماندن در وضعيت پرخطر و خطر متوسط 0/98 و 0/78 بود. نتيجه­ گيري: بر اساس الگوهاي تغييرات در شاخص‌هاي چاقي شكمي، ما بيماران پيش ديابتي را در موقعيت‌هاي تمايل بالا، متوسط و كم به پيشرفت ديابت در آينده، دسته‌بندي كرديم. با توجه به احتمال كم انتقال از وضعيت­ هاي پر خطر به وضعيت­ هاي كم خطر پيشرفت ديابت در بيماران پيش­ديابت، كنترل وزن به عنوان يك عامل مهم در جلوگيري از پيشرفت ديابت ضروري است.

Introduction: Previous studies have not investigated the association of concomitant changes in obesity indicators with diabetes in prediabetic patients. This study aimed to identify the patterns of changes in the abdominal obesity indices over time in prediabetic patients and to predict high-risk individuals for the future risk of diabetes development. Materials and Methods: This prospective 16-year cohort study was conducted among 1228 prediabetic individuals during 2003-2019. The subjects were followed-up over time, and changes in their abdominal obesity indices were evaluated. The hidden Markov model (LMM) was used for data analysis. Results: The LMM identified three hidden states, depending on changes in the abdominal obesity indices: low risk of diabetes development; moderate risk of diabetes development; and high risk of diabetes development (19%, 45%, and 36%, respectively). The probability of progression from moderate to low- and high-risk groups was 0.34 and 0.02, respectively, and the probability of staying in highand moderate-risk groups was 0.98 and 0.78, respectively. Conclusion: Based on our long-term evaluation of patterns of changes in the abdominal indices, we classified prediabetic individuals into high, moderate, and low risk groups of diabetes development in the future. Due to the low probability of transition from the high risk to the low risk group in prediabetic patients, it is necessary to consider weight control as an important preventive factor in diabetes progression.