عنوان مقاله :
بررسي ارتباط خودكارآمدي با فشار مراقبتي و عوامل مرتبط با آن در مراقبين بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي
عنوان به زبان ديگر :
EVALUATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN SELF-EFFICACY WITH CAREGIVER BURDEN and ITS RELATED FACTORS IN CAREGIVERS OF PATIENTS WITH BIPOLAR DISORDER
پديد آورندگان :
كرمي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده پرستاري و مامايي، اروميه، ايران , آهنگرزاده رضايي، سهيلا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده پرستاري و مامايي، اروميه، ايران , علي نژاد، وحيد دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده ي پزشكي - گروه آمار زيستي، اروميه، ايران
كليدواژه :
اختلال دوقطبي , فشار مراقبتي , خودكارآمدي
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: اختلال دوقطبي، نوعي اختلال روانپزشكي شديد و مزمن است كه منجر به اختلال در عملكرد شغلي و اجتماعي بيماران ميشود. بااينوجود، اين تنها بيمار، نيست كه پيامدهاي منفي بيماري را تجربه مي كند، مراقبين اين افراد در طول دوره مراقبت، فشار مراقبتي زيادي را تجربه مي كنند. احساس توانمندي و خودكارآمدي مراقبين ميتواند ميزان فشار مراقبتي واردشده به آنها را تعديل كند. هدف از مطالعهي حاضر تعيين ارتباط خودكارآمدي با فشار مراقبتي و عوامل مرتبط با آن، در مراقبين بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي ميباشد.
مواد و روش كار: مطالعه حاضر بهصورت همبستگي- مقطعي بر روي 70 نفر از مراقبين بيماران دوقطبي مراجعه كننده به بيمارستان روانپزشكي رازي اروميه انجام شد. روش نمونه گيري در دسترس بود. جهت جمع آوري اطلاعات موردنياز از پرسشنامههاي فشار مراقبتي زاريت و خودكارآمدي عمومي شرر استفاده شد. تجزيهوتحليل داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت.
يافتهها: 67/1 درصد از واحدهاي مورد پژوهش زن بودند. ميانگين نمره فشار مراقبتي و خودكارآمدي واحدهاي مورد پژوهش به ترتيب، 45/2 با انحراف معيار 16/05 و 41/99 با انحراف معيار 7/64 محاسبه شد. فشار مراقبتي براي 58/6 درصد از واحدهاي مورد پژوهش متوسط و شديد بود. همچنين 4/3 درصد از آنها داراي نمره ي خودكارآمدي مطلوب بودند. ارتباط آماري معناداري بين فشار مراقبتي و وضعيت خودكارآمدي مراقبين افراد مبتلا به اختلال دوقطبي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: بهطوركلي مراقبين افراد مبتلا به اختلال دوقطبي از وضعيت خودكارآمدي و فشار مراقبتي مطلوبي برخوردار نبودند. بنابراين برنامهريزي توسط پرستاران در زمينه بهبود وضعيت خودكارآمدي مراقبين ميتواند در توانمندسازي آنان براي مديريت شرايط و مشكلات مربوط به بيماران كارساز باشد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Bipolar disorder is a severe and chronic psychiatric disorder that leads to impaired occupational and social performance of patients. The patient experiences the negative consequences of the disease, and also their caregivers experience an excess caregiver burden during their care. Caregivers' sense of empowerment and self-efficacy can moderate the amount of caregiver burden imposed on them. The purpose of this study is to determine the relationship between self-efficacy and care pressure and its related factors in caregivers of patients with bipolar disorder.
Materials & Methods: This cross-sectional-correlation study was carried out on 70 caregivers of patients with bipolar disorder referred to Razi Psychiatric Hospital in Urmia. The sampling method was Convenience Sampling. A standard caregiver burden questionnaire (Zarit) and Sherer's General Self-efficacy questionnaire were used to collect the required data. Data analysis was performed using SPSS-22 software.
Results: 67/1% of the caregivers were female. The mean score of caregiver burden and self-efficacy of the caregivers were 45/2 with standard deviation of 16/05 and 41/99 with standard deviation of 7/64, respectively. Caregiver Burden was moderate and severe for 58.6% of the studied units. Also, 4.3% of them had a good self-efficacy score. There was no significant relationship between caregiver burden and self-efficacy status of caregivers of patients with bipolar disorder.
Conclusion: Generally, Caregivers of patients with bipolar disorder did not have adequate self-efficacy and caregiver burden. Therefore, planning by nurses to improve caregivers' self-efficacy can be effective in empowering them to manage conditions and problems related to bipolar patients.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه