عنوان مقاله :
طراحي مدل رضايت زناشويي بر اساس مؤلفههاي سلامت رواني، ويژگيهاي شخصيتي و هماهنگي شخصيتي و با ميانجيگري رضايت جنسي در زوجين مراجعهكننده به مراكز خانههاي سلامت شهر تهران
پديد آورندگان :
جورابچي، معصومه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران , دوايي، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران , مرداني راد، مژگان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران
كليدواژه :
رضايت زناشويي , سلامت رواني , ويژگيهاي شخصيتي , هماهنگي شخصيتي , رضايت جنسي
چكيده فارسي :
هدف: اين پژوهش با هدف طراحي مدل رضايت زناشويي بر اساس مؤلفههاي سلامت رواني، ويژگيهاي شخصيتي و هماهنگي شخصيتي و با ميانجيگري رضايت جنسي در زوجين مراجعهكننده به مراكز خانههاي سلامت شهر تهران انجام شده بود.
مواد و روشها: با توجه به شاخصها و اهداف تحقيق، پژوهش انجام شده توصيفي-همبستگي از نوع اكتشافيـمتوالي و هدايتشده بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه زوجهاي مراجعهكننده به مراكز خانههاي سلامت شهر تهران در سال 1398 بود. روش نمونهگيري بهصورت تصادفي چندمرحلهاي و حجم نمونه آماري بر اساس نرمافزار (sample power) 350 نفر و با توجه به احتمال 20 درصد افت آزمودنيها، تعداد نمونه 372 نفر در نظر گرفته شد و مورد تحليل قرار گرفت. براي جمعآوري اطلاعات از پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (1982)، سلامت روان گلدبرگ (1972)، ويژگيهاي شخصيتي و هماهنگي شخصيتي نئو (NEO-FFI) مك كري و كاستا (1985)، رضايت جنسي لارسون (1998) مورد استفاده قرار گرفته و بر روي نمونه مورد نظر اجرا شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و معادلات ساختاري smartpls تحليل شد.
يافتهها: طراحي مدل رضايت زناشويي بر اساس مؤلفههاي سلامت رواني، ويژگيهاي شخصيتي و هماهنگي شخصيتي و با ميانجيگري رضايت جنسي در زوجها با مدل نظري مطابقت داشته و از برازش مطلوبي برخوردار است، همچنين بين مؤلفههاي سلامت رواني، ويژگيهاي شخصيتي و هماهنگي شخصيتي، رضايت جنسي با رضايت زناشويي زوجها رابطه معناداري وجود دارد.
نتيجهگيري: نتايج پژوهش نشان داد كه از طرفي مؤلفههاي سلامت رواني، ويژگيهاي شخصيتي و هماهنگي شخصيتي با رضايت زناشويي و با ميانجيگري رضايت جنسي در زوجهاي مراجعهكننده به مراكز خانههاي سلامت شهر تهران شدت اثر مطلوبي داشته است.
چكيده لاتين :
Purpose: The aim of this study was to determine the effectiveness
of premarital education based on prevention and relationship
enhancement programs on communication beliefs and attitudes
toward couples' marriage on the verge of marriage.
Materials and Methods: The research design was a quasiexperimental
pre-test and post-test with a control group and a
follow-up test period. From the statistical population of couples
referring to private counseling centers in 5,3,1 districts of Tehran,
40 people were selected by available methods as a research
sample. First, the pre-test of the Idleson-Epstein Communication
Beliefs Questionnaire and the Bratton-Rosen Marriage Attitude
Scale were administered. Was analyzed using repeated measures
analysis of variance and post hoc test.
Findings: Findings showed that pre-marriage education based on
prevention and relationship enhancement program has a positive
and significant effect on improving communication beliefs and
attitudes toward marriage of couples on the eve of marriage
(p≤0.001).
Conclusion: The results of post hoc test showed that this effect
was stable over time. Therefore, by using premarital education
based on the prevention and relationship enhancement program,
communication beliefs and attitudes toward the marriage of
couples on the verge of marriage can be improved.
عنوان نشريه :
سبك زندگي اسلامي با محوريت سلامت