عنوان مقاله :
بررسي ارتباط فرسودگي شغلي با كيفيت زندگي پرستاران بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي استان گيلان
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between job burnout and quality of life of nurses in hospitals of Guilan University of Medical Sciences
پديد آورندگان :
بشارتي، فرشته دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پرستاري و مامايي زينب(س) - گروه پرستاري، رشت، ايران , فرحبد، فرزين دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت - دانشكده مديريت و حسابداري - گروه آموزشي مديريت دولتي، رشت، ايران , يوسف پور گل سفيدي، حسن دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پرستاري و مامايي زينب(س)، رشت، ايران , پورقانع، پرند دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پرستاري و مامايي زينب(س) - گروه پرستاري، رشت، ايران
كليدواژه :
كيفيت زندگي , فرسودگي شغلي , پرستاران
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پرستاري حرفهاي حياتي در نظام سلامت است و فرسودگي شغلي يك پديده شايع در اين حرفه ميباشد. فرسودگي شغلي علاوه بر تأثير بر زندگي فردي و حرفهاي افراد، هزينههاي فراواني نيز براي سيستمهاي بهداشتي و درماني به همراه دارد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط فرسودگي شغلي با كيفيت زندگي پرستاران بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي استان گيلان بود.
مواد و روشها: اين تحقيق يك مطالعه توصيفي تحليلي است كه بر روي 350 پرستار شاغل در بيمارستانهاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي گيلان در شهر رشت به روش نمونهگيري چندمرحلهاي در سال 1394 انجام شد. ابزار گردآوري دادهها پرسشنامهاي سهقسمتي شامل اطلاعات دموگرافيكي، پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت (WHOQOL-BREF با 26 سؤال) و پرسشنامه فرسودگي شغلي Maslach (با 22 سؤال) بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 16 تجزيهوتحليل شد.
يافتهها: 66/6% از پرستاران زن و 67/4% داراي سابقه زير 10 سال بودند. دامنه سني 3 /60 درصد از آنان بين 42-20 سال بود. ميانگين كلي نمره كيفيت زندگي در پرستاران 19/99±62/51 بود. ارتباط معكوس و معنيداري بين شدت و فراواني فرسودگي شغلي در زير مقياسهاي تحليل عاطفي، مسخ شخصيت و موفقيت شخصي با تمام حيطههاي كيفيت زندگي وجود داشت.
نتيجهگيري: بر اساس نتايج وجود يك ارتباط منفي و معنيدار بين شدت و فراواني زير مقياسهاي فرسودگي شغلي با تمام ابعاد كيفيت زندگي، اهميت توجه مديران به نشانههاي فرسودگي شغلي و اخذ استراتژيهايي آموزشي و مديريتي جهت پيشگيري از بروز فرسودگي شغلي و ارتقاء كيفيت زندگي پرستاران محرز ميگردد.
چكيده لاتين :
BACKGROUND and OBJECTIVE: Nursing is a vital profession in the health system and job burnout is a common phenomenon in this profession. It imposes many costs on health systems in addition to the impact on individual and professional lives. The purpose of this study was to investigate the relationship between burnout and quality of life (QoL) of nurses in hospitals of Guilan University of Medical Sciences.
METHODS: This descriptive-analytical study was conducted on 350 nurses working in teaching hospitals of Guilan University of Medical Sciences in Rasht using multistage sampling in 2015. The data gathering tool was a three-part questionnaire including demographic information, World Health Organizations QoL questionnaire (WHOQOL-BREF with 26 questions) and Maslach Burnout Inventory (22 questions). The collected data were analyzed using SPSS 16.
FINDINGS: Totally, 66.6% of nurses were female and 67.4% of them had less than 10-year work experience. The age range of 60.3% of them was 20-42 years. The overall mean score of QoL in nurses was 62.51±19.99. There was a statistically reverse relationship between frequency and severity of burnout in emotional exhaustion, depersonalization and personal accomplishment subscales with all areas of QoL.
CONCLUSION: Based on the results, there was a significant and negative relationship between severity and frequency of burnout subscales with all dimensions of QoL; therefore, managers need to pay attention to the symptoms of burnout and adopt educational and management strategies to prevent burnout and improve nurses' QoL.
عنوان نشريه :
سلامت و سالمندي خزر