اثربخشي طرحواره درماني در افزايش فرآيند و محتواي خانواده در زوجين

The Effectiveness of Schema Therapy on Increasing Family Process and Content in Uncontested Divorce Demanding Couples

مقدمه: طلاق يك تجربه‌ استرسزا و چالش‌برانگيز براي همسران است كه معمولا در شرايط ناكارآمدي فرايند و محتواي خانواده اتفاق مي‌افتد. طبق شواهد پژوهشي طرحواره‌هاي شناختي همسران از عوامل تاثيرگذار در كيفيت فرايند و محتواي خانواده است. از اين‌رو، پژوهش حاضر به‌منظور تعيين اثربخشي طرحواره‌درماني در افزايش فرايند و محتواي خانواده در زوجين متقاضي طلاق توافقي انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. بيست شركت‌كننده شامل ده زوج متقاضي طلاق توافقي، از بين مراجعه‌كنندگان ارجاعي به مراكز مشاوره در شهر قزوين به‌روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفي و مساوي در گروه‌هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. خط پايه همه شركت‌كنندگان در فرايند و محتواي خانواده ‌اندزه‌گيري شد. مداخلات رواني-آموزشي طرحواره‌درماني در دوازده جلسه زوج‌درماني براي گروه آزمايش اجرا گرديد و براي آزمودني‌هاي گروه كنترل هيچ برنامه‌اي اجرا نشد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تحليل كوواريانس چندمتغيري و تعقيبي بنفروني تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه سطح فرايند و محتواي خانواده در زوجين شركت‌كننده در جلسات طرحواره‌درماني به‌طور معناداري بالاتر از گروه كنترل بود.(0/1>P) بحث و نتيجه‌گيري: باتوجه به نتايج پژوهش طرحواره‌درماني يك روش كارآمدي براي افزايش فرايند و محتواي خانواده در زوجين متقاضي طلاق‌توافقي است. لذا به‌منظور بهبود فرايند و محتواي خانواده و پيشگيري از وقوع طلاق توافقي، پيشنهاد مي‌شود از مداخلات طرحواره‌درماني استفاده شود.

Introduction: Divorce is a stressor and challenging experience for spouses that usually occur while family process and content is inefficient. The evidence base, cognitive schema affect the quality of family process and content. So present study aimed to determine the effectiveness of schema therapy on increasing family process and content in couples demanding a uncontested divorce. Methods: Methodology was semi-experiment and design of pretest-posttest with a control group. Twenty participants (ten demanding couples) of uncontested divorce were selected by purposeful sampling through referents to counseling centers in Ghazvin and assigned to experimental and control groups. The baseline of the family process and content of all participants were measured. Psychoeducational interventions based on schema therapy were done on the experimental group in twelve sessions and for the control group, no intervention was done. Then family process and content of all participants were measured in the posttest. data were analyzed using multiple covariance and Bonferroni. Results: Findings indicated that the level of the family process and content of participants in schema therapy sessions significantly was higher than the control group.(P<0.01) Conclusions: The results provide some evidence to suggest that intervention based on schema therapy is an efficient Psychoeducational package for increasing the family process and content of couples demanding a uncontested divorce. Therefore, to promoting of family process and content in confecting couples, and preventing uncontested divorce, it was suggested to use interventions based on schema therapy.