پايش سكوت سازماني پرستاران و بازنمائي نقش عوامل مديريتي و شخصيتي بر آن

Exploration of nurses' organizational silence and representing the role of managerial and personality factors on it

مقدمه: سكوت در فرهنگ ايران نشان دهنده رضايت است اما در سازمان­ها و بويژه سازمان هاي بهداشتي و درماني سكوت نشان دهنده رضايت نيست بلكه برعكس بيانگر نوعي اعتراض خاموش است. هدف: هدف اين تحقيق بررسي نوع تاثير عوامل مديريتي بر سكوت سازماني و نيز بررسي نقش شحصيت پرستاران در تعديل رابطه است به همين دليل علاوه بر پايش سكوت سازماني پرستاران، چگونگي ايفاي نقش عوامل مديريتي و شخصيتي مورد ارزيابي قرار مي گيرد. روش كار: براي پاسخ به سوال تحقيق با مرور مباني نظري مدلي مفهومي پيشنهاد شد براي آزمون مدل، پرستاران خراسان شمالي به عنوان جامعه تحقيق تعريف شدند از بين 1000 نفر جامعه آماري 240 نفر به عنوان نمونه انتحاب شدند. پرسشنامه­هاي استاندارد تحقيق پس از اثبات روائي و پايايي به شيوه تحليل عاملي، به شيوه خوشه ­اي بين جامعه تحقيق توزيع شد.. داده­ ها با استفاده معادلات ساختاري و نرم افزار ليزرل نسخه 8 و با روش spmls مورد آزمون واقع شدند. بافته ها: تحقيق نشان داد نمره سكوت سازماني در بين پرستاران 28/4 از 5 است كه نشاندهنده شدت بسيار زياد است. همچنين آشكار شد كه عوامل مديريتي( مكانيكي بودن ساختارها و كارمدار بودن نوع رهبري) در اين سكوت نقش داشته اند و عوامل شخصيتي شدت اثر عوامل مديريتي بر سكوت سازماني پرستاران را تحت تاثير قرار داده است. از بين عوامل مختلف پنج گانه شخصيتي دو عامل وظيفه شناسي و سازگاري با افزايش بيش از 3 واحدي بارعاملي بيشترين اثر را بر رابطه بين عوامل مديريتي و سكوت سازماني داشت. نتيجه گيري: برابر با يافته هاي اين تحقيق براي كاهش سكوت سازماني پرستاران بايد ساختارهاي نظام بهداشت و درمان منعطف شده و شيوه مديريت در بيمارستانها به سمت منابع انساني منعطف گردند.

Introduction: Silence in Iranian culture indicates satisfaction, but in organizations, especially health and medical organizations, silence does not indicate satisfaction, but on the contrary expresses a kind of silent protest. Objective : The purpose of this study is to investigate the effect of managerial factors on organizational silence and also to investigate the role of nurseschr('39') personality in moderating the relationship. Method: To answer question, a conceptual model was proposed by reviewing the theoretical foundations. To test the model, North Khorasan nurses were defined as the research population. Out of 1000 people in the statistical population, 240 people were selected as samples and standard research questionnaires after given reliability and stability were distributed in a cluster sampling. The collected data were tested with LISREL8software by using path analysis methods. Findings: it showed that organizational silence among nurses gained 4/2 from 5 which is so high. The study also revealed that managerial factors (mechanical structures and work oriented leadership) have caused this organizational silence and personality factors have strongly influenced the effect of managerial factors on nurseschr('39') organizational silence (raised 2 to 5). Among the five characteristic factors, the two factors of conscientiousness and Agreeableness had the greatest effect on the relationship between managerial factors and organizational silence. Conclusions: The research suggests that in order to reduce the organizational silence of nurses, the structures of the health care system and management style in hospitals should be changed and flexible.