مطالعه تطبيقي نظريه تقابل خطر در حقوق پزشكي ايران و حقوق انگلستان

A Comparative Study of Risk Countering Theory in Iranian Medical Law and British Law

مسئوليت پزشك در نظام حقوقي ايران مسئوليت پزشكي، پاسخگو بودن پزشك در قبال خسارات و زبان روحي و معنوي است كه به بيمار وارد مي‌آورد و اين خسارات، ناشي از انجام وظايف پزشكي است. پذيرش تقابل خطر اين ايده را مطرح ميكند كه هرگاه شخص به طور ضمني يا صريح، خطر آسيب وارده از جانب ديگري را بپذيرد، به علت زيان وارده نميتواند از فاعل زيان مطالبه خسارت كند. به همين دليل در اين پژوهش، تفاوت اصلي پذيرش خطر را از قاعده تقصير زيان ديده(يا خطاي مشاركتي در حقوق انگليس) نشان ميدهد كه مسقط ضمان است و به عنوان يك سبب بر رابطه سببيت بين زيان وارده و فعل خوانده اثر ميگذارد. از ميان انواع مباني مسئوليتِ پزشكان، در فرآيند كم و بيش پيچيده و پر فراز و نشيب اعمال پزشكي، تئوري خطر به عدالت و مصلحت اجتماعي جامعه هدف، نزديكتر است.مطابق نظريه خطر يا مسئوليت بدون خطا اصل بر اين است كه چنانچه ضرري وارد شود پزشك مرتكب تقصير و خطا شده است مگر اينكه ثابت شود هيچگونه قصوري واقع نگرديده است. در اين حالت تعهد پزشك به بيمار يك نوع تعهد به نتيجه است چرا كه در صورت عدم بهبودي بيمار يا بروز عوارض ،چنين فرض ميشود كه پزشك به وظيفه خود به درستي عمل نكرده است.

Physician's liability in the Iranian legal system Medical liability is the physician's responsibility for the damages and the spiritual and spiritual language that he inflicts on the patient, and these damages are due to the performance of medical duties. Accepting the counter-risk introduces the idea that if a person implicitly or explicitly accepts the risk of harm from another, he or she cannot claim damages from the perpetrator for the loss. For this reason, in this study, the main difference between risk acceptance and the rule of fault of the injured party (or participatory error in English law) is shown that Muscat is a guarantee and as a cause of the causal relationship between the injured party and the act. The reader leaves a mark. Among the various principles of physicians' responsibility, in a more or less complex process, full of ups and downs Medicine, the theory of danger is closer to the justice and social interest of the target community, according to the theory of risk or responsibility without error If there is any damage, the doctor has committed a mistake and error unless it is proven that no negligence has occurred. In this case, the physician's commitment to the patient is a kind of commitment to the result, because if the patient does not recover or complications occur, it is assumed that the physician has not performed his duty properly.