حكمت در اشعار امام حسين(ع)

Wisdom in the Poems of Imam al-Husayn

فصاحت و بلاغت اميرالمومنين علي(ع) زبانزد دوران است و امام حسين(ع) نيز اين زبان فصيح را از نياي خويش به ارث برده است؛ شخصيت بزرگواري كه در ضديت با ستم قيام كرد و با قلم شيواي خود به تنوير افكار مردم و بصيرت بخشي به آنان روي آورد. امام حسين (ع) اشعاري دارد كه منسوب به ايشان است. درون مايه هاي سياسي، اجتماعي، ديني، زهد و مانند آن محتواي غالب اشعار وي است. از مضامين ارزشمند اشعار امام حسين(ع) حكمت و موضوعات حكمي است ؛ ايشان در نظم قصايد حكمي اسلوب سهل، ساده، واقع گرا و گاه مخيل بديع را مطمح نظر قرار داده است تا بدين گونه صدق عاطفه خويش را با زبان شعري فصيح تعبير نمايد. مضامين صبر، توكل بر خدا، دفاع از حق، قيام عليه ستم و بخشش در زمره موضوعات حكمي است كه در اين مقاله مكتوب شده است. از نتايج ارزنده پژوهش حاضر محقق گرديدن سعادت دنيوي و اخروي انسان ها با سرلوحه قراردادن كلام ائمه اطهار عليهم السلام است كه ريشه در مباني حكمي دارد .

Imam al-Husayn was the most eloquent personality of his time; he inherited it from his father, Imam Ali, who revolted against tyranny with his sword and enlightened people with his pen and eloquence. There are several poems that are ascribed to Imam al-Husayn. Such poems are replete with social, political, moral, and religious teachings. In them, he utilized a poetical language to express notions of forbearance, reliance on Allah, revolt against tyranny, forgiveness, defending the rightful camp, and so forth. Certainly applying such notions touched upon in the poems ascribed to Imam al-Husayn brings about felicity both in this world and in the Hereafter.