نگاهي به آينده جهان در پرتو قرآن و روايات

فاقد عنوان لاتين

از ديرباز آينده و شناخت نسبت به آن، مورد توجه بوده است و انسان كوشيده است از راه‌هاي گوناگون نسبت به آينده خود اطلاعي به دست آورد. آينده‌نگرى انسان را وا مي‌دارد تا به دنبال به دست آوردن خبري از آينده جهان و سرنوشت خود باشد. به راستي آينده جامعه انساني چگونه خواهد بود؟ آيا جهان به سوي آينده‌اي روشن حركت مي‌كند يا بايد منتظر دنيايي تيره و تاريك باشيم؟ در دهه 1960 براي شناخت و ترسيم آينده و نيز پاسخ به سؤالاتي كه درباره آن وجود دارد، دانشي به نام آينده‌پژوهي به وجود آمد كه به سرعت در عرصه‌هاي مختلف وارد شد و تأثيرات قابل توجهي در رويكردهاي گوناگون جوامع از خود بر جاي گذاشت. از جمله انديشمندان جوامع، اديان و مكاتب فكري مختلف، با رويكردها و شيوه‌هاي متفاوت در رابطه با فرجام و آينده جهان، نظريه‌هايي را مطرح كردند و بر اساس باورها و آموزه‌هاي خود، به ترسيم و تفسير آينده همت گماشتند. انديشمندان اسلامي و به‌ويژه شيعي نيز كوشيدند با استفاده از آيات و روايات، به ترسيم آرمان‌شهر موعود بپردازند. قرآن و به تبع آن روايات اسلامي با اشاره به زواياي گوناگون زندگي بشر، نگاهي دقيق و عميق به آينده جهان و انسان دارند. اسلام، آينده‌اي روشن و سرشار از كاميابي و بهروزي را براي بشريت به تصوير كشيده و با مژده ظهور آخرين ذخيره الهي(عج) كه بر اساس اراده حتمي خالق قادر حكيم صورت خواهد گرفت، نور اميد را در قلب و جان باورمندان روشن كرده است. اين بشارت، پويايي جامعه ديني را به دنبال خواهد داشت و آنان را در مسير ايجاد تمدن نوين اسلامي و آمادگي براي طلوع خورشيد ولايت عظمي(عج) قرار خواهد داد. در اين مقاله برخي از مسائل مطرح شده در آيات و روايات نسبت به آينده جهان بيان مي‌شود.

فاقد چكيده لاتين