عنوان مقاله :
بررسي اثر يك دوره بازتواني قلبي با تمرين تركيبي برنسبت بيان ژن VEGF به اندوستاتين در بيماران قلبي با سابقه عمل جراحي باي پس كرونري
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Cardiac Rehabilitation Program Based on Combined Training on VEGF/Endostatin Gene Expression Ratio in Patients with Acute Coronary Syndrome
پديد آورندگان :
علوي نيا، عماد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نيشابور - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، ايران , رشيد لمير، امير دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي فيزيولوژي ورزشي، مشهد، ايران , خواجه اي، رامبد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نيشابور - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، ايران , برجسته يزدي، آمنه دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي ، مشهد، ايران
كليدواژه :
تمرين تركيبي , عمل جراحي باي پس كرونري , اندوستاتين , VEGF , بيان ژن
چكيده فارسي :
: بيماريهاي عروق كرونر يكي از علل شايع مرگ و مير در جهان به شمار ميروند. با افزايش نرخ ابتلا به اين بيماريها، مداخلات جراحي و غير جراحي و به دنبال آن برنامههاي بازتواني و توانبخشي قلبي-عروقي اهميت بيشتري يافته اند. فرآيند رگزايي (آنژيوژنز) و بهبود جريان خون به عنوان يكي از اهداف درماني در اين بيماران مطرح است كه تحريك اين فرآيند و بهبود جريان خون در بافت مجاور منطقه ايسكميك باعث بهبود شرايط بيمار ميشود. در ميان عوامل متعدد متابوليكي اثرگذار بر اين فرآيند، افزايش عامل رشد اندوتليال عروقي (VEGF) بهعنوان مهمترين محرك و كاهش اندوستاتين بهعنوان مهمترين عامل مهاركننده اين فرآيند به شمار ميرود. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير يك دوره بازتواني قلبي با تمرين تركيبي برنسبت بيان ژن VEGF به اندوستاتين بيماران قلبي پس از عمل باي پس شريان كرونر (CABG) بود.
روش كار: تعداد 30 نفر مرد ميانسال كه تحت CABG قرار گرفته بودند، بهصورت نمونه هدفمند و بر اساس معيارهاي ورود به پژوهش انتخاب شدند. شركتكنندهها بهصورت تصادفي به دو گروه 15 نفري كنترل و تمرين تركيبي تقسيم شدند. برنامه تمرين تركيبي براي مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه و زير نظر متخصصين بازتواني قلبي انجام شد. اندازهگيري سطح بيان ژن VEGF و اندوستاتين با استفاده از روش Real time-PCR صورت گرفت. از آزمون t وابسته و مستقل براي تجزيه و تحليل دادهها استفاده گرديد.
يافتهها: افزايش معنيداري به دنبال يك دوره تمرين تركيبي در بيان ژن VEGF بيماران CABG مشاهده گرديد (001/0=P). اما اين تغييرات در مورد بيان ژن اندوستاتين (38/0=P) و نسبت VEGF به اندوستاتين معنادار نبود.
نتيجهگيري: بررسي نتايج اين پژوهش نشان ميدهد كه يك دوره تمرين تركيبي بازتواني قلب با پروتكل مورد استفاده در پژوهش حاضر، توانست بر شاخص بيان ژن VEGF تغيير معناداري ايجاد كند. اما تمرين تركيبي نتوانست بر بيان ژن اندوستاتين تأثيرگذار باشد، همچنين تغييرات نسبت بيان ژن VEGF/ اندوستاتين در گروه تجربي نسبت به گروه كنترل معنيدار نبود. بنابراين، ميتوان بيان كرد كه افزايش بيان ژن VEGF از نتايج سازگاري با فعاليت ورزش تركيبي مورد استفاده در اين پژوهش بوده و به احتمال زياد فعاليت بدني يك عامل مهم و اثرگذار در فرآيند آنژيوژنز محسوب ميگردد و ميتواند نقش مهمي در پيشگيري از مشكلات قلبي داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background: Coronary artery disease is one of the most common causes of death in the world. With the increase in the incidence of these diseases, surgical and non-surgical interventions followed by cardiovascular rehabilitation programs have become more important. The process of angiogenesis and improvement of blood flow is considered as one of the therapeutic goals in these patients, and vascular endothelial growth factor (VEGF) is known as the most important stimulus and endostatin is known as its most important inhibitory agent. The aim of this study was to investigate the effect of eight-week Cardiac Rehabilitation Program based on combined training on VEGF/Endostatin gene expression ratio in acute coronary syndrome (ACS) patients with Coronary Artery Bypass Graft (CABG).
Methods: 30 middle-aged CABG men were selected using purposive sampling based on inclusion criteria. Participants were randomly divided into two groups of control and training. Quantitative Real-time PCR was used to measure VEGF and endostatin gene expression levels. The eight-week combined exercise training was conducted in three sessions in a week, with the supervision of cardiac rehabilitation physician. Dependent t-test and independent t-test were used to data analysis.
Results: Significant increase was observed after eight weeks of combined training on VEGF gene expression in CABG patients (P=0.001), but it was not significant on Endostatin gene expression (p=0.38) and VEGF/Endostatin ratio (P=0.62).
Conclusion: Eight-week combined cardiac rehabilitation training- as the protocol used in this research- increased the expression of VEGF gene in CABG patients, but there were not any significant changes in Endostatin gene expression and VEGF/Endostatin ratio by this method.
Therefore, it can be stated that increase in VEGF gene is one of the results of adaptation to combined exercise activity used in this study, and it seems that physical activity is an important and effective factor in the process of angiogenesis and can play an important role in prevention cardiovascular diseases.
عنوان نشريه :
مجله علمي سازمان نظام پزشكي جمهوري اسلامي ايران