جايگاه بخش‏‌هاي اقتصادي استان اصفهان براساس رويكرد مصرف با استفاده از مدل داده–ستانده

محدوديت عرضه منابع آب همراه با افزايش تقاضا در سال‌هاي اخير، كمبود آب را به يك مسأله جدي در كشور ايران تبديل كرده است. امروزه محققان تأكيد دارند راهكار حل مساله كمبود آب، تنها تمركز بر افزايش عرضه نيست بلكه بايد به مديريت تقاضا نيز توجه كرد. ازآنجايي‏كه آب نقش اساسي در توسعه پايدار دارد و برنامه‏‌ريزي‏‌هاي منطقه‏اي كه پتانسيل‏‌ها و مزيت‏‌هاي منطقه‏‌اي را مركز توجه قرار مي‏‌دهد، مديريت منابع آب يك استراتژي مناسب در راستاي راسيدن به توسعه پايدار است. بر اين‌ اساس هدف از پژوهش حاضر تحليل و ارزيابي مصرف آب در بخش‌‏هاي اقتصادي استان اصفهان با استفاده‏ از شاخص ردپاي آب و جدول داده–ستانده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان‌داد، براساس شاخص ردپاي آب اگرچه بخش «كشاورزي» همچنان در رتبه نخست مصرف آب قرار دارد اما سهم آن از كل مصرف، از حدود 91/73 درصد به 67/81 درصد كاهش يافته و سهم بخش «صنايع محصولات غذايي، آشاميدني و دخانيات» از 0/40 درصد به 14/74 درصد افزايش پيدا كرده است. اين نتيجه نشان‏‌دهنده تفاوت در ميزان مصرف آب با رويكرد ردپاي آب نسبت به رويكرد سنتي است. همچنين نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد، سرانه ردپاي آب هر شهروند در استان اصفهان در سال 1390 برابر با 2767 مترمكعب بود.