تحليل و مدل‌سازي عملكرد ديگ بخار بازيافت حرارت با استفاده از سوخت‌هاي نوين (زيست‌توده) با رويكرد كاهش آلاينده‌ها

در كار حاضر، عملكرد ديگ بخار بازياب حرارت سه فشاره با گرمايش مجدد ازنظر توان سيكل، بازده و ميزان آلايندگي آن در شرايط استفاده از سوخت گازي حاصل از زيست توده توسط عوامل اكسيداسيون اكسيژن، عامل هوا و همچنين بخار، به عنوان سوخت سيكل تركيبي، بررسي شده اند. علاوه بر اين، در شرايط استفاده از اين سوخت پارامترهاي طراحي آن، نظير دماي پينچ فشاربالا تا فشارپايين، ميزان بخار توليدشده و فشار بخار مراحل فشاربالا تا فشارپايين ديگ بخار بازياب و اختلاف دماهاي بخار مافوق گرم توليدشده با جريان گاز، با هدف كسب بيشينه توان و بازده سيكل، با استفاده از الگوريتم ژنتيك، بهينه سازي شده اند. مطابق نتايج، ميزان توان و بازده بيشينه سيكل در استفاده از گاز توليدي از زيست توده توسط عامل بخار نسبت به عامل اكسيژن، به طور ميانگين، 117 مگاوات و 3.24% افزايش را نشان مي دهد. اما، ميزان NOx موجود در گازهاي حاصل از احتراق گاز توليدي از زيست توده توسط عامل اكسيژن نسبت به عامل بخار 790 گرم بر ثانيه كاهش مي يابد. درانتها نيز، مقايسه اي ميان سوخت مشتق زباله و گاز طبيعي، ازنظر توان، بازده سيكل و ميزان آلايندگي، صورت گرفته است.