كاربرد الگوريتم هاي هوشمند در مدلسازي منحني دبي-اشل در سرريز كليد پيانويي مستغرق

جريان مستغرق به دليل افزايش تراز سطح آب پايين‌دست سرريز نسبت به تاج سرريز روي مي‌دهد. هدف اين پژوهش، بررسي معادله‌ دبياشل براي سرريز غيرخطي كليدپيانويي استاندارد (PKS) و اصلاح شده (PKM) تحت شرايط جريان مستغرق به كمك الگوريتم‌هاي هوشمند شامل ماشين بردار پشتيبان (SVM) و برنامه‌ريزي بيان ژن (GEP) براساس داده‌هاي آزمايشگاهي است. با استفاده از تحليل ابعادي چهار پارامتر بي‌بعد H_d/H_o ، 〖Fr〗_d، 〖Fr〗_u و H_o/P به دست آمدند. با استفاده از آماره‌هاي مجذور ميانگين مربعات خطا، RMSE، ضريب تبيين، 2R، ميانگين خطاي نرمال، MNE، آماره‌ي نسبت تفاوت توسعه داده شده، DDR، عملكرد مدل‌ها مقايسه شدند. همچنين از يك معادله‌ي تجربي براي مقايسه قدرت پيش‌بيني شبيه‌سازها استفاده شد. نتايج نشان داد كه پارامترهاي موثر در الگوريتم SVM براي سرريزهاي PKS و PKM برابر با H_o/P و H_d/H_o و در الگوريتم GEP مشتمل بر H_d/H_o ، Frd، Fru و H_o/P بودند. همچنين مقدار بهينه‌ي ضرايب ارزيابي عملكرد براي الگوريتم SVM در هر دو نوع سرريز PK-S و PK-M ميزان آماره هاي ارزيابي عملكرد را افزايش داده است.