پژوهشي روي بيشترين دماي رخ داده در ساختمان پلاسكو: بررسي خواص فيزيكي، مكانيكي و ساختاري مصالح پس از حريق

حريق ساختمان پلاسكو باعث توجه وسيع جامعه مهندسي ايران به موضوع ايمني در برابر آتش شد و در نوع خود حادثه مهمي در دنيا به شمار مي‌رود. حريق در طبقه دهم ساختمان آغاز شد. علت شروع حريق اتصال برق (و احتمالاً همزمان نشت گاز از كپسول پيك‌نيكي) بوده است. گسترش شديد آتش‌سوزي ناشي از بار بالاي حريق و طراحي ساختمان، نهايتاً باعث ريزش كامل ساختمان شد كه نشان از شدت زياد حريق و دماهاي بالا دارد. در اين تحقيق تلاش شده است تا حداكثر دماي آتش‌سوزي با استفاده ار ارزيابي مصالح باقيمانده تخمين زده شود. براي تخمين دماهاي تجربه شده در ساختمان، بررسي تجربي روي مصالح باقيمانده و آوار صورت گرفت. بررسي‌هاي چشمي، آزمون‌هاي مقاومت فشاري پسماند، پتروگرافي و XRD/XRF بر روي تعدادي از نمونه‌هاي تهيه شده از بتن سقف‌ها انجام شد. همچنين برخي نمونه‌هاي سالم به وسيله كوره آزمايشگاهي در معرض دماي بالا قرار گرفت تا مبناي بهتري براي مقايسه‌ها به دست آيد. نتايج نشان داد كه مغزه مصالح بتني در برخي قسمت‌ها در اثر آتش‌سوزي به دماي حدود 500 تا 700 درجه سلسيوس رسيده است. با توجه به خواص حرارتي و چگالي بتن، اين يافته بدين معنا مي باشد كه دماي حريق در محيط حريق بسيار بالاتر از اين مقادير بوده است. اين موضوع از طريق مدل‌سازي كامپيوتري نيز به طور مفصل بحث و بررسي شد كه در مقاله ديگري ارائه شده است. همچنين بررسي نمونه‌هاي ممزوج نشان داد كه دما در زير آوار به اعداد بسيار بالاتر و حتي حدود 1400 درجه سلسيوس رسيده است. علت اين موضوع ادامه احتراق مواد سوختني در زير آوار است كه شرايط آن در حالت نسبتاً عايق حرارتي بوده و باعث حفظ حرارت و افزايش بيش از حد دما نسبت به آتش‌سوزي‌هاي معمولي شده است.