كليدواژه :
آينده بشريت , معنويتگرايي , دينمحوري , عدالتگرايي , رشد و بلوغ فكري
چكيده فارسي :
بشر از گذشته تا كنون، همواره در جستوجوي عدالت، رفاه و امنيت بوده و براي دستيابي به آن پيوسته كوشيده است. انديشمندان نيز بر پايه همين تلاشها و تجارب، به نظريهپردازي پرداخته و تلاش كردهاند كه از فراز و نشيبهاي گذشتۀ پررنج انسان، پلي براي رسيدن به آيندهاي سرشار از عدالت و امنيت بسازند. با اين همه و با وجود پيشرفتهاي خيرهكننده انسان و شكلگيري جهاني مدرن در عصر حاضر، عطش و نياز بشريت به عدالت همچنان بيپاسخ مانده و سايه فقر و نابرابري و جنگ و فساد هنوز بر سر او سنگيني ميكند.
حال سؤال اين است كه آيا جامعه بشري در نهايت ميتواند بهسوي صلح و عدالت حركت كند يا همچنان در مسير جنگ، تخاصم و بيعدالتي است و بايد در انتظار اضمحلال و نابودي كامل باشد؟ ما بر اين باوريم كه ريشه همه اين نابسامانيها، نبود معنويت و عدم ثبات فرهنگي در جهان كنوني است و اعتقاد و پايبندي به دين و آموزههاي آن، مؤثرترين عاملي است كه ميتواند ثبات فرهنگي جامعه را استحكام بخشد و دستيابي به عدالت همهجانبه و رفاه و امنيت عمومي را تضمين كند.
بر اساس آموزههاي مهدويت، اين امر تحقق خواهد يافت و «آينده بشريت»، آينده صلح و عدالت و خير است؛ گرچه حركت بهسوي «آرمانشهر مهدوي» نيز چندان ساده نيست و صحنه تاختوتاز زورمداران و ستمكاران هست و خواهد بود.
همين پاسخگويي شفاف وروشمند فرهنگ شيعي درباره آينده بشر، موجب پوياي آن نيز شده است، چنانكه فيلسوف و اسلامشناس فرانسوي، هانري كربن، ميگويد: « باور به انديشه مهدويت، عنصر اصلي فكر شيعه است كه موجب پويايي آن شده است».