تأثير مداخله مبتني بر ذهن آگاهي بر عملكردهاي اجرايي (توجه پايدار، سرعت پردازش، بازداري پاسخ و حافظه فعال) كودكان مبتلا به كم‌توجهي/ بيش‌فعالي

هدف: هدف اين پژوهش بررسي تأثير مداخله مبتني بر ذهن‌آگاهي بر توجه انتخابي، سرعت پردازش و حافظه فعال كودكان مبتلا به اختلال كمبود ‌توجه/ بيش‌فعالي است. مواد و روش ها: طرح پژوهش نيمه‌آزمايشي بود. جامعه پژوهش شامل كليه دانش آموزان پسر 7-10 ساله مبتلا به كمبود توجه/ بيش‌فعالي شهر قم در سال 1398 بود كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس از بين كودكان ADHD مراجعه كننده به متخصصان اطفال و روانپزشكان شهر قم 30 نفر انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي (آزمايش و كنترل) جايگزين شدند. آزمون ريون و SNAP-IV اجرا و كودكاني كه معيارهاي ADHD را اشباع همچنين هوشبهر بالاي 90 داشتند باشند انتخاب شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس انجام‌شد. يافته ها: در اين پژوهش، مولفه هاي عملكردهاي اجرايي در گروه آزمايش و كنترل مورد بررسي قرار گرفت و فرضيه مطابق با موضوع تحقيق طراحي شد كه براي سنجش آنها پس از تاييد مفروضات از آزمون آماري تحليل كواريانس استفاده شده است. براي بررسي نرمال بودن توزيع داده ها از آزمون شاپيرو ويلك استفاده شد. با توجه به سطوح معناداري بدست آمده هريك از متغيرهاي پژوهش بزرگتر از 0/05 ميباشد. نتيجه گيري: نتايج نشان‌داد مداخله مبتني بر ذهن آگاهي موجب ارتقا توجه پايدار، سرعت پردازش، بازداري پاسخ و حافظه فعال كودكان گروه آزمايش شده است. بنابراين انجام تمرينات مبتني بر ذهن آگاهي به عنوان يك استراتژي درماني مناسب، عاري از عوارض جانبي جهت بهبود كاركردهاي اجرايي كودكان كمبود ‌توجه/ بيش‌فعالي ضروري به نظر مي‌رسد.

Purpose: The aim of this study was to investigate the effect of mindfulness-based intervention on selective attention, processing speed and working memory of children with attention deficit / hyperactivity disorder. Materials and Methods: The research design was quasi-experimental. The study population included all 10- to 7-year-old male students with attention deficit / hyperactivity disorder in Qom in 1398. Using the available sampling method from among ADHD children referred to pediatricians and psychiatrists in Qom, 30 people were selected. an‎d were randomly assigned to two equal groups (experimental and control). Raven test and SNAP-IV test were performed and children with ADHD criteria as well as IQ above 90 were selected. Data analysis was performed using analysis of covariance. Findings: In this study, the components of executive functions in the experimental and control groups were examined and the hypothesis was designed in accordance with the research topic. To test them, after confirming the assumptions, the statistical test of covariance analysis was used. Shapiro-Wilk test was used to check the normality of data distribution. According to the obtained significance levels, each of the research variables is greater than 0.05. Conclusion: The results indicate that mindfulness-based intervention promotes sustained attention, processing speed, response inhibition and working memory of children in the experimental group. Therefore, performing mindfulness-based exercises as a suitable treatment strategy, free of side effects, to improve the executive functions of children with attention / hyperactivity seems to be necessary.