رويكرد «امامت‌ تبييني» عرصه‌اي گمنام در امامت‌پژوهي

An Explicatory Approach to Imamate Studies, an Unknown Approach

رويكرد «امامت تبييني» در كنار رويكردهاي مختلف از امامت‌پژوهي، با تكيه بر منابع وحياني در صدد بررسي مسائل امامتي است. در مسير آشنايي با اين رويكرد براي امامت‌پژوهان، ضرورتِ إرائۀ تصويري مناسب و جامع براي آن احساس مي‌شود. ابتدا با اشاره به جايگاه عظيم مسئلۀ امامت در منابع وحياني، اهميت آن در منظومۀ ديني تبيين مي‌گردد. سپس با بيان رويكرد‌هاي متفاوت از امامت‌پژوهي و معرفي اجمالي آنها، به دليل موقعيت حساس و مهم رويكرد امامت تطبيقي در حوزۀ امامت‌پژوهي، تفاوت‌هاي اساسي بين دو رويكرد «امامت تبييني» و «امامت تطبيقي» مورد توجه قرار گرفته است. امامت تبييني برخلاف تطبيقي، به دنبال توصيف و تبيين مقام حقيقي امام و امامت مي‌باشد. اين رويكرد با روشي اجتهادي و توجه خاص به استخراج مسائل امامتي از منابع وحياني، تلاش خود براي بيان تمام نكات مستفاد از منابع را به كار مي‌گيرد. هم­چنين در ورود به مسائل امامتي، مانند رويكرد تطبيقي، به جهت رعايت مخاطبِ مخالف، محدوديتي ندارد. منابع رويكرد تبييني از گسترۀ بيشتري نسبت به تطبيقي بر‌خوردار است و مخاطبين آن غالباً شيعيان و كساني هستند كه به دنبال شناخت مباحث امامت مي­باشند و بيشتر از وجود و عدم وجود درون­ مايه‌هاي امامتي پرسش مي‌كنند. علاوه بر اين، شكل‌گيري رويكرد تبييني هم­زمان با رشد معرفتي و انگيزۀ فهم معارف بوده و در آن به شدّت بر ادبيات وحياني تأكيد مي‌شود.

An explicatory approach to imamate-oriented themes attempts to study its relevant topics in the realm of imamate scholarship. It tries to approach imamate first from a revelation-based perspective. As such, the differences between it and comparative imamate-oriented studies are highlighted. In contrast to comparative imamate studies, the explicatory approach to imamate attempts to extract the real status of the infallible imam, hence that of imamate. Applying ijtihad-based techniques, it mainly draws on Shiite as well as Quranuc sources a, with its audience being mainly Shiites.