جايگاه و نقش روايات در تفسير اطيب البيان

فاقد عنوان لاتين

روايات پيامبر اكرم(ص) و اهل بيت، از مهم‌ترين منابع براي تفسير قرآن مجيد است، كه با توجه به سابقه و كاربردش در عصر نبوي و نزول وحي، مي‌توان آن را قديمي ­ترين روش تفسير آيات كريمۀ قرآن ناميد. اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و با بهره‌گيري از ابزار كتابخانه‌اي و منابع معتبر، به بيان جايگاه روايت و كاركردهاي آن در تفسير اطيب البيان خواهد پرداخت. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه آيت اللّه سيد عبدالحسين طيب، از مفسران معاصر در تفسير گرانسنگ خود «اطيب البيان»، ضمن بهره‌گيري فراوان از روش اجتهادي و عقلي و روش تفسير قرآن به قرآن، از نقش بي‌بديل روايات براي فهم آيات كريمۀ قرآن غافل نبوده و در جاي‌جاي تفسير اطيب البيان به مناسبت‌هاي گوناگون، از همۀ انواع روايات تفسيري، بهرۀ فراوان برده است. نقش و كاركرد روايات در تبيين آيات مي ­تواند اشكال گوناگوني داشته باشد: «تفسير عمومي آيه، روشن نمودن جزئيات آيات الاحكام، شرح و تفصيل آيات قصص، تبيين اسباب نزول آيات، تعيين مصاديق الفاظ مبهم، تبيين مكّي و مدني آيات و سور، بيان معاني تأويلي و باطني آيات و...».

فاقد چكيده لاتين