روش شناسي معنايابي واژه هاي نهج البلاغه

فاقد عنوان لاتين

شناخت معناي واژگان، از مهمترين مراحل فهم متون ديني است. اين مهم، زماني تحقق مي يابد كه مبتني بر روشي علمي باشد و از يك سير منطقي پيروي ‌كند. خصوصا دربارۀ متون مقدسي چون نهج البلاغه كه از ادبياتي فاخر برخوردار است و واژه هاي آن به جهت چندي پُر شمار و به جهت چگونگي متنوع‌اند. مقاله حاضر كوشيده است تا با تكيه بر كتاب نهج البلاغه به طرح روشي بپردازد كه نهج پژوهان براي دست يابي به معناي واژه ها بدان نياز دارند. روشي كه بر شش مرحله كاربردي استوار است و در يك فرايند گام به گام، مخاطب را به معناي واژه هاي نهج البلاغه رهنمود مي سازد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان ميدهد كه شناخت هيئت و ماده كلمه، تشخيص بُنمعنايي، انتخاب معناي استعمالي، تشخيص معناي حقيقي از مجازي، بررسي ويژگي هاي زباني و تحليل معنا شناختي شش مرحله مهم و كارگشا در فهم واژه هاي نهج البلاغه است كه در ترجمه‌هاي نهج البلاغه نيز انعكاس داشته است.

فاقد چكيده لاتين