تدوين مدل توسعه مشاركت الكترونيك در ايران

فناوري اطلاعات و ارتباطات با ايجاد مشاركت شهروندان در روند حكمراني، مي‌تواند چشم‌انداز سياسي را تغيير دهد مشاركت الكترونيك به يك نقطه مهم از اين فرايند تبديل شده است و به طور خاص به گسل ديجيتالي با تمركز بر دسترسي برابر نيز اشاره دارد. در سند چشم‌انداز 1404 قيد شده است كه از منظر فناوري در بين كشورهاي منطقه اول باشيم. هدف اصلي پژوهش حاضر، كشف، شناسايي ابعاد و عوامل مؤثر بر مشاركت الكترونيك در ايران است. روش: روش تحقيق آميخته در دستور كار قرار گرفت. در قسمت كيفي،با شش نفر از خبرگان علمي و اجرايي مصاحبه گروه كانوني انجام و نتايج مصاحبه بر اساس تكنيك تحليل محتواي كلاسيك بررسي شد داده قسمت كمي از طريق الگوسازي معادله ساختاري، تحليل عاملي اكتشافي و تائيدي با استفاده از نرم‌افزارهاي spss و lisrel تحليل شدند. با بررسي مصاحبه گروه كانوني، ادبيات داخلي و بين‌المللي درمجموع تعداد 250 كدباز به دست آمد، كه در 17 مفهوم فرعي و نهايتاً 10 مفهوم اصلي دسته‌بندي شدند. نتايج نشان داد عوامل مؤثر بر مشاركت الكترونيك شامل خصوصيات فناوري و سطح استفاده از ابزارهاي مردم‌سالاري و راه‌هاي ارتباطي است. پيامد‌هاي حاصل از مشاركت الكترونيك شامل اعتماد عموم به دولت، بهبود عملكرد دولت‌ها و اثربخشي خدمات، آثار زيست‌محيطي و ادراك از كاهش فساد است.