ارزيابي و شناسايي عوامل موثر بر خودتوسعه‌اي اعضاء هئيت علمي دانشگاه آزاد اسلامي استان‌هاي مازندران، گيلان و گلستان و ارائه الگوي بهينه آن

روش تحقيق: روش تحقيق از نظر هدف، كاربردي؛ از نظر شيوه گرداوري داده‌ها آميخته (كمي – كيفي ) و از نظر كمي توصيفي از نوع پيمايشي و از نظر كيفي توصيفي از نوع نظريه زمينه‌اي است. جامعه آماري نيز در مرحله كيفي كليه اعضاي هيئت علمي با سابقه حداقل 10 سال و در مرحله كمّي كليه اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه آزاد اسلامي استان‌هاي مازندران، گيلان و گلستان كه در سال 1399 مشغول به انجام وظايف شغلي مي‌باشند و تعدادشان 2789 نفر مي-باشد. همچنين در پژوهش حاضر در مرحله كيفي از روش نمونه‌گيري هدفمند و در مرحله كمّي از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبتي، متناسب با حجم هر يك از سه‌استان استفاده شد. ابزار گردآوري اطلاعات نيز پرسشنامه‌هاي استاندارد خود توسعه‌اي پرسشنامه محقق‌ساخته عوامل مؤثر بر خودتوسعه‌اي داراي روايي و پايايي تاييد شده بوده‌اند. شيوه تجزيه و تحليل اطلاعات در مرحله كيفي بصورت تحليل محتوا و در مرحله كمي نيز مبتني بر مدلسازي معادلات ساختاري بوده‌است. يافته‌ها: عوامل مؤثر بر خود توسعه‌اي اعضاء هئيت علمي دانشگاه آزاد اسلامي استان‌هاي مازندران، گيلان و گلستان عبارتند از: عوامل فردي (خودكارآمدي، درگيري شغلي، انگيزش شغلي، تعهد حرفه‌اي، نياز به موفقيت، مسئوليت‌پذيري، توانمندسازي روان‌شناختي، تاب آوري شغلي، خودشكوفايي، پايگاه اقتصادي/اجتماعي، سرمايه فرهنگي)، عوامل سازماني(فرهنگ سازماني، حمايت سازماني، عدالت سازماني، تعهد سازماني) و عوامل گروهي (يادگيري گروهي).