بررسي عوامل موثر در خروج امام حسين (ع) از مدينه (مطالعه موردي اوضاع فرهنگي)

Causes of Imam al-Husayn's Departure from Medina

يكي از مهم ترين مسايل قابل پژوهش در قيام امام حسين (ع) ، مساله خروج ايشان از مدينه است. براي شناخت عميق و همه جانبه اين پديده همچون هر پديده تاريخي ديگر، نياز به يك مطالعه فراگير بسترشناسانه از اوضاع سياسي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و… است. اين مقاله پاسخ به اين پرسش اصلي است كه تاثير اوضاع فرهنگي مدينه بر خروج امام حسين (ع) از اين شهر چگونه بوده است؟ فرضيه نويسنده آن است كه امام حسين (ع) ، مجبور به خروج از مدينه بوده و عوامل چندي از جمله وضعيت فرهنگي مدينه، در اين مهم موثر بوده اند. پژوهش پيش رو تلاش كرده تا با مطالعه متون تاريخي و غيرتاريخي و با روش توصيفي تحليلي نشان دهد كه در بخش فرهنگي، حوزه علمي مدينه و مكتب خلفا، رواج اسرائيليات، سياست هاي فرهنگي امويان از جمله تخريب، مبارزه و تبليغات منفي عليه اهل بيت (ع) ، گرايش اعتقادي كم رنگ اهل مدينه به ائمه (ع) و اوضاع نامناسب دينداري در اين شهر، از شاخصه هاي مهم اوضاع فرهنگي مدينه در عصر امام حسين (ع) بوده كه ايشان را به اين نتيجه رسانده كه براي عدم بيعت با يزيد مجبور به خروج از مدينه است.

One of the key factors in the movement of Imam al-Husayn was the culturally corrupt atmosphere of Medina at that time. Research shows that the teachings of the rulers who preceded Imam Ali, the spread of fabricated Israelite traditions, and the Umayyads' propaganda against the Ahl al-Bayt, and the unfavorable religious situation of Medina forced Imam al-Husayn to leave Medina so as not to take an oath of allegiance in favor of Yazid.