تعيين سهم نسبي عوامل مؤثر بر تمايل بهره برداران به بازنگري طرح مرتعداري (مطالعه موردي: مراتع ييلاقي سوادكوه)

No Title

موفقيت اجراي طرح هاي مرتع داري مستلزم تمايل به همكاري بهره برداران در سامان هاي عرفي است. هر چه برنامه هاي حفاظتي در اصلاح و احيا با شرايط اقتصادي و اجتماعي بهره برداران همسو باشد ميزان تمايل جوامع محلي نيز پررنگ تر خواهد بود. هدف اين تحقيق بررسي تعيين سهم نسبي عوامل مؤثر بر تمايل بهره برداران به بازنگري طرحهاي مرتعداري است. جامعه آماري اين تحقيق 40 نفر از بهره برداران 13 سامان عرفي مراتع ييلاقي دراسله شهرستان سوادكوه هستند. تعداد نمونه آماري با استفاده از فرمول كوكران 35 بهره بردار تعيين شد. ابزار تحقيق پرسشنامه بوده و روايي آن را متخصصين مورد تائيد قرار داده اند. پايايي گويه هاي تحقيق با آماره آلفاي كرونباخ سنجيده شده است كه نتايج آن حاكي از قابليت اعتماد بالاي گويه ها براي سنجش متغيرهاي تحقيق است. براي تجزيه و تحليل علاوه بر تعيين شدت همبستگي از رگرسيون گام به گام 10 متغير تأثيرگذار بر ميزان تمايل بهره برداران به بازنگري طرح مرتعداري وارد معادله شده اند. نتايج برآورد الگوي رگرسيوني نشان داد كه در گام اول عوامل فني با 78 درصد بالاترين سهم و در گام هاي بعدي به ترتيب عوامل اجتماعي، قانوني و اقتصادي داراي بيشرين سهم در تعيين ميزان تمايل بهره برداران به تجديد نظر طرحهاي مرتعداري هستند. متغيرهاي سابقه بهره برداري، وسعت مرتع، تعداد اعضاي خانوار و تعداد بهره بردار وارد مدل رگرسيوني نشدند. به نظر مي رسد علت آن را بتوان تا حدودي ناشي از وضعيت اجتماعي جامعه آماري دانست كه به لحاظ منزلت اجتماعي تقريبا از وضعيت يكساني برخوردار مي باشند.

No Abstract