بررسي تطبيقي سيماي حضرت زينب و حضرت عباس (عليهماالسلام) در شعر معاصر ايران و لبنان

Portraits of Zaynab and Abbas in Contemporary Poems Composed in Iran and Lebanon

ميان ايران و سرزمين لبنان پيوندها و اشتراكات فرهنگي و مذهبي عميقي وجود دارد كه سرچشمه اصلي آن شيعه بودن بخشي از ساكنان دو منطقه و ريشه دار بودن انديشه هاي شيعي در آن ها است. يكي از موضوعاتي كه مي توان در ادبيات دو منطقه به صورت تطبيقي بررسي نمود عاشورا و مضامين عاشورايي است در دوره معاصر جنگ هاي جنوب لبنان و مقاومت حزب الله در آن و نيز انقلاب اسلامي و جنگ تحميلي در ايران باعث شد كه در ادبيات مقاومت هر دو منطقه توجه و گرايش خاصي به ادبيات عاشورايي شكل گيرد. در اين مقاله با روش تحليل محتوا و تطبيق داده ها به بررسي تطبيقي سيماي دو قهرمان عاشورا يعني حضرت عباس (ع) و حضرت زينب (س) در شعر معاصر دو منطقه پرداخته شده است. در ارزيابي كلي مي توان گفت شاعران هر دو منطقه قسمتي از سروده هاي عاشورايي خود را به توصيف اين دو شخصيت بزرگوار اختصاص داده اند اما در مجموع شاعران معاصر ايران به لحاظ كمي بيشتر به اين دو شخصيت عظيم پرداخته اند و سروده هاي آنها از شور، احساس و عاطفه بيشتري برخوردار است.

Belief in the Shiite faith makes a common ground between Iran and Lebanon. It follows that Ashura literature and its related themes arevcommon to both nations. The imposed wars on Iran and Lebanon also pushed the two nations to taking lessons from Ashura. Among the topics saliant in these literatures are the cases of Zaynab and Al-Abbas b. Ali. It is shown that Iranian poems are more sentimental and graphic than those produced in Lebanon.