پديد آورندگان :
زماني، ليلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , ملانوروزي، كيوان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ايران - گروه مديريت ورزشي , قاسمي، عبداله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
خودتنظيمي , كاركرد اجرايي , كنترل بازداري , رشد , مهارت حركتي ظريف , برونينكس- اوزرتسكي , آزمون فلانكر
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: خودتنظيمي مشاركت فعال فراشناختي و انگيزشي و رفتاري فراگيران در فرايند يادگيري است. در اين تحقيق تأثير شرايط خودتنظيمي بر رشد مهارت‌هاي حركتي ظريف و كاركرد اجرايي (كنترل بازداري) كودكان بررسي شد.
روش بررسي: اين پژوهش نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. آزمودني‌هاي تحقيق را شصت دختر هفت و نُه و يازده سال به تعداد مساوي، از شهر اصفهان در سال 1397 تشكيل دادند كه به‌صورت هدف‌مند انتخاب شدند. شركت‌كنندگان در هر ردهٔ سني به‌طور تصادفي در دو گروه ده‌نفرهٔ آزمايشي و گواه قرار گرفتند. در مرحلهٔ پيش‌آزمون، كودكان در آزمون رشد حركتي برونينكس-اوزرتسكي (واعظ موسوي و شجاعي، 1384) و همچنين آزمون كاركرد اجرايي فلانكر (ديويدسون و همكاران، 2006) شركت كردند. سپس، گروه آزمايشي برنامهٔ حركتي مداخله‌اي را به‌مدت هشت هفته به‌شكل دو جلسهٔ 60دقيقه‌اي در هفته در شرايط خودتنظيمي دريافت كرد. در كنار هر كودك در شرايط خودتنظيمي، كودكي در گروه گواه قرار داشت كه به‌صورت همخوان با كودك گروه آزمايشي و مشابه با انتخاب‌هاي وي در مداخلات رشدي در شرايط غيرخودتنظيمي شركت كرد. در پايان مداخلات، پس‌آزمون و پس از يك‌ماه، آزمون پيگيري در متغيرهاي رشد حركتي و شناختي اجرا شد. تجزيه‌‌وتحليل آماري با استفاده از تحليل كوواريانس با اندازه‌گيري مكرر در سطح معناداري 0٫05 با نرم‌‌افزار SPSS نسخهٔ 22 انجام پذيرفت.
يافته‌ها: نتايج آزمون در ارتباط با رشد مهارت حركتي ظريف نشان داد كه شرايط خودتنظيمي در تمام رده‌هاي سني هفت سال (5٫24=F و 0٫035=p) و نُه سال (7٫11=F و 0٫016=p) و يازده سال (9٫70=F و 0٫006=p) معنا‌دار است. در ارتباط با كنترل بازداري در ردهٔ سني نُه سال اثر اصلي گروه معنا‌دار بوده است (4٫58=F و 0٫047=p)؛ اما در رده‌هاي سني هفت و يازده سال اثر اصلي گروه معنا‌دار نيست (به ترتيب 0٫620= p و 0٫110=p).
نتيجه‌گيري: نتايج مشخص كرد، راهبردهاي خودتنظيم در شرايط تمرين، بهبود عملكرد را در رشد مهارت‌هاي حركتي ظريف و كنترل بازداري دختران هفت و نُه و يازده سال به‌‌همراه دارد. نتايج اين تحقيق مي‌تواند در مداخله‌هاي عصب‌شناختي و آموزشي استفاده شود.
چكيده لاتين :
Background & Objectives: Motor development in the form of fine and gross motor skills, besides cognitive development significantly affects executive functioning skills, including response inhibition, attention, and motor performance in the future of children. Developmental
interventions could be important in developing these motor and cognitive skills. There are various forms of related practice interventions. One of these forms is self–regulation. Therefore, the present research explored the effect of self–regulation conditions on children’s fine skills in motor development and executive functioning.
Methods: This was a quasi–experimental study with a pretest–posttest and a control group design. The study subjects consisted of 60 girls aged
7, 9, and 11 years in Isfahan City, Iran, in 2018 who were selected by purposive sampling method. Participants in each age group were randomly
divided into two 10–subject self–regulating and control groups. In the pretest phase, children participated in the test of Fine Motor Skills of the
Bruininks–Oseretsky (Vaez Mousavi and Shojaee, 2005) and the Flanker Executive Functioning Test (Davidson et al., 2006). Then, the
experimental group received an interventional program for 8 weeks (two 60–min sessions per week) in a self–regulation setting. Besides, in a
self–regulating situation, a child was placed in a control situation; they participated in developmental interventions in consonance with the child's
self–regulation situation and similar to their choices. At the end of the interventions and one month later, posttest and follow–up surveys were
performed regarding the motor and cognitive development variables. Statistical analysis was performed using the repeated–measures Analysis
of Covariance (ANCOVA) at a significance level of 0.05 in SPSS. The Bruininks–Oseretsky test package is a motion scale in a standardized
reference norm. The retest reliability coefficient of the Bruininks–Oseretsky test was reported as 78% and 86% for the long and short forms,
respectively. In this research, the fine skills of the subtest in the short form were used in the pretest, posttest, and follow–up stages. The fine
executive functioning test was developed by Davidson et al., and its reliability was reported as 0.72. This test is used to evaluate the components
of active memory and inhibition, and recording the results in this test is automatically conducted by a computer.
Results: The present study results related to fine motor skills indicated the self–regulation values in all age groups were significant, as follows:
7 years (F=5.24, p=0.035); 9 years (F=7.11, p=0.016), and 11 years (F=9.70, p=0.006). Comparing the mean scores revealed that the growth of
fine motor skills of the intervention group was significantly higher than that of the yoked group in all three age groups. Concerning inhibitory
control at the age of 9 years, the main effect of the group was significant (F=4.58, p=0.047). However, in the age groups of 7 and 11 years, the
main effect of the group was not significant (P˃0.620, p >0.110, respectively).
Conclusion: Providing self–regulation strategies in the training conditions improved performance in learning and cognitive development among
the investigated girls in the age range of 7, 9, and 11 years. According to the current research results, it is suggested this strategy be used to improve the performance of children in learning and development.
