تأثير اعتماد سازماني برتعهد به تغيير از طريق كيفيت ارتباطات درك شده از تغيير وآمادگي براي تغيير

امروزه در سازمان‌ها به منابع انساني به عنوان مهم‌ترين منابع سازمان نگريسته مي‌شود و مديران به خوبي دريافته اند كه مهم‌ترين عامل كسب مزيت رقابتي، منابع انساني سازمان مي‌باشند. ضرورت پاسخگويي به نيازهاي اساسي كاركنان، در اولويت اول قرار مي‌گيرد. يكي از مهم‌ترين نيازهاي كاركنان در سازمان وجود اعتماد سازماني مي‌باشد سطوح بالاي اعتماد در سازمان موجب مديريت تغيير اثربخش مي‌شود. هدف اين تحقيق بررسي تأثير اعتماد سازماني برتعهد به تغيير از طريق كيفيت ارتباطات درك شده از تغيير وآمادگي براي تغيير بود. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري اطلاعات توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق حاضر را كليه كاركنان شاغل در شركت گيتي پسند اصفهان كه تعداد 693 نفر به عنوان نمونه از طريق روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم انتخاب شدند و داده‌ها از طريق پرسشنامه گرد آوري شد و تجزيه و تحليل داده‌ها به كمك معادلات ساختاري در نرم‌افزار وارپ انجام گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه اعتماد به سازمان از طريق آمادگي براي تغيير بر تعهد به تغيير تأثير مثبت و معناداري دارد كه ضريب اين تأثير 0/39 است ولي از طريق كيفيت رابطه بر تعهد به تغيير تأثير معناداري ندارد همچنين تأثير مستقيم بر تعهد به تغيير نيز معنادار نيست.