پديد آورندگان :
ساعي، ليلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شبستر - گروه زبان و ادبيات فارسي، شبستر، ايران , ناصري، ناصر دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوي - گروه زبان و ادبيات فارسي، خوي، ايران , حسن زاده، شهريار دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوي - گروه زبان و ادبيات فارسي، خوي، ايران
كليدواژه :
شاهنامه , هفت پيكر , فره ايزدي , پگهخيزي , داد و دهش
چكيده فارسي :
در بررسي تطبيقي و تحليل گرانة شادخواري هاي شهرياران دولتمند در شاهنامه و هفت پيكر پي ميبريم كه آنان چگونه با به كارگيري آيين هاي ملّي و باورها و كهن الگوهاي باستاني و دستورات ديني چون نيك انديشي و نيكوكاري، روز به روز بر حكومت خويش رونق و دوام مي بخشيدند و با داد و دهش و بخشش و گستردن خوان به عامة مردم و برپايي جشنهاي مردمي و ملّي و ديني بر شادخواري و بهره مندي خود و مردم از موهبت هاي ايزدي مي افزودند. پادشاهاني كه دولت پايدار و عمر پربار داشتند، پروردگار خويش را بامدادان و شامگاهان ستايش كرده و خردمندان و روحانيون و اخترشناسان را ارج مينهادند و در انجام و فرجام امور خطير با آنان مشورت مي نمودند. نتايج تحقيق نشان ميدهد عناصري چون داشتن فرّة ايزدي و خوش چهره بودن حاكمان، برخورداري از توانايي جسماني و دلاوري، پگهخيزي، نيايش، نيك انديشي، بهره گيري از موسيقي، از عوامل دولتمندي و شادخواري هاي شهرياران ايران بوده است كه در برخي موارد فردوسي و در پارهاي مسائل نيز نظامي نگاه عميق تري به آنها داشته اند و در صفحات اين مقاله با ذكر نمونه هاي متعدد بررسي شده است.
چكيده لاتين :
a comparative and analytical study of the happiness of the wealthy princes in Shahnameh and Haft Peykar, we find out how they use national mirrors and beliefs and archetypes and religious orders such as benevolence and charity day by day. They prospered and perpetuated their rule and increased their happiness and enjoyment of divine blessings by giving, giving, forgiving, and spreading the word to the general public, and by holding popular, national, and religious celebrations.
The kings, who had a stable government and a prosperous life, praised their Lord in the mornings and evenings, and honored the wise, the clergy, and the astronomers, and consulted with them in carrying out and ending serious matters. The results of the research show that elements such as having a divine spirit and good looks of the rulers, having physical ability and bravery, greed, prayer, benevolence, using music, have been the factors of wealth and happiness of the Iranian princes. In some cases, Ferdowsi and in some issues, Nezami have taken a deeper look at them, and in the pages of this article, several examples have been studied.