پيش رانهاي مردم سالاري در جمهوري اسلامي ايران در افق 1410

The Drivers of Democracy in the Islamic Republic of Iran on the Horizon of 1410

هدف:جامعه‌ي ايران پس از چهار دهه به واسطه‌ي تحولات ژرف ساختاري، تغييرات شتاباني را تجربه كرده است. پيامد اين دگرگوني‌هاي‌ عميق، تكوين نظام رفتاري و ارزشي خاصي است كه نقش مهمي در پيدايش زمينه‌هاي تثبيت مردم‌سالاري دارد.‌ هدف ‌‌پژوهش ‌حاضر ‌بررسي ‌اين‌‌‌ زمينه‌ها در دهه‌ي پنجم انقلاب با رويكرد آينده‌پژوهانه است. روش:در تحقيق حاضر از ميان روش‌هاي مختلف آينده‌پژوهي، روش تحليل روند برگزيده شد و درروش ‌تحليل ‌از ‌رويكرد ‌كيفي ‌استفاده‌ شده ‌است. جامعه‌ي آماري اين پژوهش گزيده‌اي از خبرگان دانشگاهي و صاحب‌نظران در موضوع گذار سياسي است ‌كه ‌با نمونه‌گيري متوالي نظري به تعيين حجم نمونه پرداخته شد. ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه نيمه‌ساختاريافته است كه با انجام 16 مصاحبه به اشباع نظري رسيد. يافته‌ها:عواملي ‌چون‌ گسترش ‌كنشگري شبكه‌هاي اجتماعي مجازي،‌ كاهش اقتدار حكومت در زمينه‌ي انحصار اطلاعات، پاسخ‌گوتر شدن دولت به مردم به واسطه‌ي كاهش درآمدهاي نفتي و گسترش طبقه‌ي متوسط جديد، از جمله پيشران‌هاي‌ تثبيت مردم‌سالاري در دهه‌ي پنجم انقلاب خواهد بود. نتيجه‌گيري:پيشران‌هاي مردم‌سالاري در ايران دهه‌ي پنجم انقلاب اغلب خصلتي اجتماعي دارد و از متن شناسه‌هاي محيط اجتماعي ايران خواهد روييد. اين عوامل با تأثيري انباشتي بر يكديگر و نيز بر ساختار سياسي روند تحكيم مردم‌سالاري را موجب خواهد شد.

Purpose: After almost half a century, Iranian society has been rapidly changing due to deep structural developments. These social transformations have led to a certain behavioral and value system that plays an important role in the emergence of areas of transition to democracy. The purpose of this research is to study the most important areas of transition to democracy in the Iran in the fifth decade of revolution with a futuristic approach. Method: The present study makes use of trend analysis method and qualitative analysis. The statistical population consists of academic experts and authorities on the political transition. The sample size was determined by sequential theoretical sampling. The data-collection tool was a semi-structured interview reaching theoretical saturation through 16 interviews. Findings: Factors such as the expansion of virtual social networks and activism, the reduction of government authority in the field of information monopoly, government accountability to the people due to the reduction of oil revenues and expansion of the new middle-class have strengthened democracy in society in the fifth decade of the revolution. Conclusion:The drivers of democracy in Iran The fifth decade of the revolution is often social in nature and will emerge from the text of Iranian social identities. These factors will have a cumulative effect on each other as well as on the political structure of the process of consolidating democracy.