رويه داوري بين المللي درباره شرط تعهد به پرداخت غرامت در قراردادهاي نفتي با نگاهي به قراردادهاي جديد نفتي ايران IPC

International Arbitration Procedure on the Condition of Commitment to Compensate in Oil Contracts with a View to Iran's New IPC Oil Contracts

بازيگران صنعت نفت و گاز در قراردادهاي خود، با طيف گسترده اي از ريسك ها همچون مرگ و صدمات جسماني، آلودگي هاي زيست محيطي و ... مواجه اند. شروط تعهد غرامت از كليدي ترين مقررات در قراردادهاي بين المللي نفت هست كه با فاصله گرفتن از فهم سنتي از مسئوليت، كمك مي كند تا ريسك ها به طرفي كه در موقعيت بهتري قرار دارد كمك مي كنند. روش پژوهش حاضر مطالعه اسنادي و كتابخانه اي است و هدف آن تشريح وضعيت حقوقي داور در مراحل مختلف داوري است. سوال اصلي اين است كه اين نهاد را در قراردادهاي نفتي متفاوت در سطح دنيا مورد واكاوي قرار دهد و نقش و جايگاه اين شرط در اين قراردادها مشخص گردد. نتيجه آن است كه امروز تمايل عمومي شركتهاي نفت و گاز خارجي به بهره مندي از گزينه داوري در حل و فصل اختلافات با دولت ميزبان بر مراجعه به محاكم داخلي ترجيح داشته است.

Oil and gas industry players face a wide range of risks in their contracts, such as death and bodily injury, loss, and damage to property, and may lead to their bankruptcy. It is in international oil contracts that, by moving away from the traditional understanding of responsibility, they help to shift risks to the side that is in a better position. The method of the present study is a documentary and library study and its purpose is to explain the legal status of arbitrators in different stages of arbitration. The authors conclude the general tendency of foreign oil and gas companies is to take advantage of the arbitration option in resolving disputes with the host government instead of going to domestic courts.