عنوان مقاله :
مرجئه و دوگانگي موجود در انديشه آنان
عنوان به زبان ديگر :
morje and duality in their thought
پديد آورندگان :
بيدكي، شعبانعلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز - گروه تاريخ و باستان شناسي، تهران، ايران , سپهري، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز - گروه تاريخ و باستان شناسي، تهران، ايران , سيد، محمود دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز - گروه تاريخ و باستان شناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
مرجئه , امويان , ايمان , گناه كبيره
چكيده فارسي :
مسلمانان پس از رحلت پيامبر (ص) دچار تشتت و افتراق شده و فرقه ها و نحله هاي مختلفي در حوزه انديشه سياسي اسلام پديدار گرديد كه هر كدام از اين گروه ها در خصوص مباحث كلامي صاحب آراي گوناگوني شدند. مرجئه اوليه كه با پرهيز از قضاوت در مورد دو جبهه علوي و عثماني، اعلام موجوديت كرده بودند، به مرور توجيه كلامي مناسبي در تاييد سكوت خود به كار بستند كه همانا به تعريف خاص ايشان از ايمان، يعني نقطه ثقل مرجئي، منتهي شد. اين برداشت كه بر كنش سياسي آن ها تاثير مستقيم داشت، به جرياني اثر گذار در سير تحولات سياسي-فرهنگي در اسلام تبديل گرديد: تا جايي كه همگرايي يا واگرايي آن ها با حاكميت بني اميه و سهم ايشان در ميزان مشروعيت امويان، محل بحث جدي بوده است. بر اساس آنچه بيان گرديد سوال محوري پژوهش حاضر اين است كه نوع مواجهه و واكنش فرق مرجئه در تعامل و تقابل با امويان چگونه بوده است؟ فرضيه طرح شده آن است كه فرق مختلف مرجئه بر اساس نوع تفكر و جريان هاي سياسي روز در برابر رويكردهاي امويان واكنش نشان داده اند. نوشتار پيش روي بر اساس روش توصيفي –تحليلي سامان يافته است.
چكيده لاتين :
After the death of the Prophet (PBUH), Muslims became divided and different sects and sects emerged in the field of Islamic political thought, each of which had different views on theological issues. The initial authority, which had declared its existence by avoiding judging the Alawite and Ottoman fronts, gradually used a proper theological justification to confirm their silence, which led to their specific definition of faith, ie the reference point of gravity.
This perception, which had a direct impact on their political action, became an influential current in the course of political and cultural developments in Islam: to the extent that their convergence or divergence with the rule of the Umayyads and their share in the legitimacy of the Umayyads is a matter of serious debate. have been. Based on what has been stated, the central question of the present study is what was the type of confrontation and reaction of the reference difference in interaction and confrontation with the Umayyads? The hypothesis is that different reference differences based on the type of thinking and political currents of the day have reacted to the approaches of the Umayyads. The present article is based on a descriptive-analytical method.
عنوان نشريه :
تاريخ - دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات