تحليل ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﻋﻤﻠﮑﺮد رﯾﻮي FVC و FEV1 ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ اﺟﺮاي ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ﻫﻮازي و ﺑﯽ ﻫﻮازي در ﻣﺮدان ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل

The Analysis of Pulmonary Function Indexes of FVC and FEV1 after Aerobic and Anaerobic Maximal Exercises in Non-Active Males

هدف پژوهش حاضر تحليل شاخص‌هاي عملكرد ريوي FVC و FEV1 در مردان غيرفعال متعاقب اجراي تمرين بيشينه هوازي و بي‌هوازي مي‌باشد‌. اين پژوهش نيمه تجربي بوده و جامعه آماري شامل ‌دانشجويان پسر دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال تحصيلي 1394بوده است . در فرايند دعوت از داوطلبين شركت در پژوهش، تعداد 55 نفر داوطلب علاقمندي خود را براي شركت در پژوهش اعلام كردند. از بين داوطلبين تعداد 15 دانشجوي پسر غيرفعال كه واجد شرايط شركت در پژوهش بودند به عنوان گروه تجربي غيرفعال انتخاب شدند. براي اطمينان از سطح آمادگي جسماني و سطح VO2max از آزمون "بروس" و براي اجراي تمرين بيشينه هوازي از آزمون هوازي نوار گردان "استراند" و همچنين براي اجراي تمرين بي هوازي بيشينه از آزمون بي‌هوازي "وينگيت" استفاده گرديد. براي ارزيابي شاخص هاي ريوي، دستگاه اسپيرومتر مدل Ganshorn (IF8) بكار گرفته شد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺧﯿﺮ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﻘﺪار FVC و FEV1 ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ اﺟﺮاي ﺗﻤﺮﯾﻦﻫﺎي ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ﻫﻮازي )81/600±10/500، 73/666±10/090( و ﺑﯽ ﻫﻮازي )70/533±18/461 ،77/666±19/507( از ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﺗﺎ ﭘﺲ آزﻣﻮن در ﮔﺮوه ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﺗﻔﺎوت ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ )0/05>P(. نتايج اين مطالعه تفاوت معنا‌داري را در شاخص‌ها نشان نداد. شايد مدت اجراي تمرين دليل اصلي اين نتايج باشد. لذا بطور كلي بنظر مي‌رسد كه براي كسب نتايج قابل استناد لازم است در آينده نوع تمرينات ورزشي با دامنه و شدت تمرين متفاوت در بين گروه‌هاي مشابه مورد استفاده و تحليل قرار گيرد.

This study aimed to analyze the pulmonary function indices of FVC and FEV1, following of maximum aerobic and non-aerobic exercise in non-active men. It was a quasi-experimental study and the study population was defined as the male students of Shahid Chamran University of Ahwaz in the academic year 2015. In the process of inviting volunteers to participate in the study, 55 volunteers announced their interest to participate in the study. Out the volunteers, 15 non-active male students who met the inclusion criteria of the study were selected as the experimental group. To ensure their physical fitness and VO2max levels, the Bruce test was used. Furthermore, the Astrand treadmill test and the Wingate anaerobic test were carried out as the maximum aerobic and anaerobic exercises, respectively. Using Ganshorn (IF8) spirometer device, the pulmonary function indices were evaluated, too. The results showed that FEV1 and FVC values, following of the maximum aerobic exercise (73.666±10.090, 81.600±10.500) and maximum anaerobic exercise (70.533±18.461, 77.666±19.507) had no statistically differences between the pre-test and post-test stages in non-active participants (P>0.05). The study showed no significant differences in indices. The main reason for this finding could be duration of exercises. Therefore, it seems that usage and analysis of various exercises types, with the different scopes and intensities in similar groups, are necessary to obtain reliable results in the future.