مقايسه اثر بخشي آموزش خود متمايز سازي و واقعيت درماني بر صميميت، سازگاري و توانايي ابراز وجود زنان متاهل

Comparing the Effectiveness of Self-Differentiation and Really Therapy Training on Intimacy, Compatibility and Assertiveness of Married Women

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر بخشي آموزش خود متمايز سازي و واقعيت درماني بر صميميت، سازگاري و ابراز وجود زنان متاهل انجام شد. روش: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با استفاده از طرح پيش آزمون - پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه زنان متاهل داراي مدت ازدواج زير 5 سال و سن بين 20 تا 40 سال شهر تبريز بودند. نمونه آماري 45 زن متاهل، كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به روش تصادفي در دوگروه آزمايش، يك گروه براي آموزش واقعيت درماني و يك گروه براي آموزش خود متمايز سازي (هر گروه 15 نفر) و يك گروه گواه (15 نفر) جايگزين شدند. براي جمع آوري داده‌ها در مرحله پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري از پرسشنامه صميميت زناشويي (باگاروزي، 2001)، پرسشنامه سازگاري (اسپانير، 1976) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبريل و ريچي،1975) استفاده شد. داده‌هاي بدست آمده با روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد، آموزش خود متمايزسازي و واقعيت درماني بر صميميت، سازگاري و ابراز وجود زنان متاهل موثر است. همچنين بر اساس نتايج، بين اثر بخشي آموزش خود متمايزسازي و واقعيت درماني بر صميميت، سازگاري و ابراز وجود زنان متاهل تفاوت معناداري وجود ندارد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق مي‌توان بيان كرد براي افرادي كه از صميميت، سازگاري و ابراز وجود كمي برخوردار هستند مي‌توانند از خود متمايزسازي و واقعيت درماني به عنوان روش درماني استفاده كنند.

Purpose: The present study aimed to compare the efficacy of self-differentiation and the reality therapy training on the intimacy adaptation and assertiveness of the married women. Methodology: The research method was semi-experimental using a pre-test,post-test and follow up design with a control group.The community of society was all married women whose terms of marriage were under 5 years and their age were between 20 and 40 years in Tabriz city.A sample of 45 married women was selected available method and randomly assigned to two groups of experiments, a group for the treatment of reality therapy and a group for self-differentiation training (each group was 15) and a control group (15 people). To collect the data, the pre-test and post-test stages, Marital intimacy questionnaire (Bagarozzi, 2001), adaptation questionnaire (Spanier,1976) and assertiveness questionnaire (Gambbridge & Richie, 1975), were used. The data were analyzed by repeated measures analysis of variance. Findings: The result showed that the self-differentiation and the reality therapy training is effective on the intimacy and adaptation and assertiveness of the married women. Also, based on the result, there is no significant difference between the efficacy of self-differentiation and the reality therapy on the intimacy and adaptation and assertive of the married women. Conclusion: According to the results of the study, it can be stated that for those who have little intimacy, compatibility, and self-expression, use self-differentiation and reality therapy as a treatment.