اثر زمان و غلظت اسموپرايمينگ بر شاخص‌هاي جوانه‌زني سه گونه مرتعي از جنس آتريپلكس

فاقد عنوان

آتريپلكس يك گونه بردبار در برابر عوامل محدود كننده محيط‌هاي خشك و بياباني مانند شوري و خشكي است كه از نظر توليد علوفه و تثبيت خاك نيز اهميت دارد. از آنجا كه تكثير اين گياه بوسيله بذر انجام مي‌شود، استفاده از روش پرايمينگ با بهبود جوانه‌زني بذرها باعث افزايش كاركرد آنها در شرايط تنش مي‌شود. در اين تحقيق تاثير اسموپرايمينگ با سطوح مختلف غلظت-هاي كلرورسديم بر رشد ريشه‌چه، ساقه‌چه و گياهچه سه گونه مرتعي A. canescens A. verciffera, Atriplex griffithi, مورد بررسي قرارگرفت. آزمايش فاكتوريـل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در سال 1397 انجام شد. تيمارهاي پرايمينگ شامل غلظت‌هاي مختلف كلرور سديم (10، 20، 30 ميلي‌گرم/ليتر) در سه زمان (24، 48 و72 ساعت) و شاهد (آب مقطر) بود. اثرات متقابل تيمارها و مقايسه ميانگين‌ها با استفاده از آزمون تجزيه واريانس و آزمون دانكن مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه پرايمينگ باعث افزايش طول ريشه‌چه، ساقه‌چه و گياهچه در گونه‌هاي مورد مطالعه مي‌شود. تأثير تيمار گونه در سطح يك درصد و تيمارهاي غلظت و زمان در سطح پنج درصد بر ميانگين طول ريشه‌چه معني‌دار شدند. همچنين بين سطوح مختلف تيمارهاي گونه، شرايط و غلظت، به لحاظ ميانگين طول ساقه‌چه، اختلاف معني‌داري در سطح يك درصد وجود داشت. از طرفي بررسي اثرات متقابل سه‌‌گانه نشان داد كه ميانگين طول گياهچه تحت تأثير تيمارهاي گونه، شرايط و زمان در سطح پنج درصد معني‌‌دار شد. همچنين نتايج نشان داد كه گونه‌ي A.canescens از نظر شاخص‌هاي اندازه‌گيري شده بر اثر تيمارها عملكرد بهتري نسبت به دو گونه‌ي ديگر داشت

not abstract