مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي اثر پرايمينگ بر جوانه‌زني بذر كنجد ).L indica (Sesamum تحت تنش شوري

چكيده فارسي :

به منظور بررسي تأثير پرايمينگ بر جوانه‌زني بذر كنجد ( indica L. (Sesamum در شرايط تنش شوري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام گرفت. فاكتور‌هاي آزمايش شامل تنش شوري در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسي زيمنس بر متر)، و پيش تيمار سيتوكينين در دو سطح (شاهد، 2/0 ميلي مولار و 5/0 ميلي‌مولار) و تنظيم كننده رشد اكسين در سه سطح (شاهد، 2/0 و 5/0 ميلي‌مولار) بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر پيش تيمار (سيتوكينين و اكسين) بر درصد جوانه‌زني، وزن‌ خشك گياهچه و شاخص طولي بنيه بذر در سطح يك درصد معني‌دار بود. هم‌چنين اثر سطوح شوري بر همه صفات مورد ارزيابي معني‌دار بود. نتايج نشان داد كه بيش‌ترين درصد جوانه‌زني (100 درصد) مربوط به تيمار شاهد بود كه البته با اعمال غلظت‌هاي مختلف تنظيم كننده رشد اكسين و سيتوكينين به طور جداگانه و نيز اعمال غلظت‌هاي مختلف هر دو نوع تنظيم كننده رشد اكسين و سيتوكينين تحت تنش‌هاي مختلف شوري اختلاف معني‌داري با تيمار شاهد نداشت و كم‌ترين آن مربوط به تيمارهاي اعمال شوري 12- دسي زيمنس بر متر (5/75 درصد) بود. بيش‌ترين بنيه بذر (90/11) مربوط به تيمار اكسين 5/ 0ميلي‌مولار توام با بدون شوري و كم‌ترين مربوط به تيمار شوري 12- دسي زيمنس بر متر (190/1) بود. بطور كلي مي‌توان با كاربرد اكسين 2/0 درصد جوانه‌زني بذر كنجد را در شرايط تنش شوري تا 6- دسي زيمنس بر متر بهبود بخشيد.